به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، جبار باغچه بان فرزند عسکر در سال 1264 خورشیدی در ایروان متولد شد و در سال 1303 اولین کودکستان ایرانی در تبریز را با نام باغچه اطفال تأسیس کرد. از همان زمان نام فامیل خود را از عسکرزاده به باغچه بان تغییر داد.
باغچه بان در سال 1312 خورشیدی به تهران آمد و دبستان ناشنوایان را در تهران تأسیس کرد و در همان سال دستگاهی اختراع کرد که ناشنوایان از طریق دندان و حس استخوانی قادر به شنیدن می شدند؛ این دستگاه پس از تکمیل شدن به نام تلفن گنگ در اداره ثبت اختراعات به تاریخ 22 بهمن 1312 به شماره 118 به ثبت رسید.
وی در سال 1322 جمعیتی به نام جمعیت حمایت از کودکان کرولال تأسیس کرد و طی سال‌ها تعلیم و تربیت به این کودکان، به روشی دست یافت که امروز آن را روش ترکیبی می‌گویند؛ باغچه بان در غروب روز چهارم آذر 1345 در سن 82 سالگی چشم از جهان فرو بست.
بخشی از آثار زنده یاد باغچه بان به قرار ذیل است:
- برنامه کار آموزگار - ۱۳۰۲
- الفبای آسان - ۱۳۰۳
- الفبای دستی مخصوص ناشنوایان - ۱۳۰۳
- خانم خزوک - ۱۳۰۷
- زندگی کودکان - ۱۳۰۸
- گرگ و چوپان - ۱۳۰۸
- پیر و ترب - ۱۳۱۱
- بازیچه دانش - ۱۳۱۱
- دستور تعلیم الفبا - ۱۳۱۴
- علم آموزش برای دانشسراها - ۱۳۲۰
- بادکنک - ۱۳۲۴
- الفبای خودآموز برای سالمندان - ۱۳۲۶
- پروانه‌نین کتابی - ۱۳۲۶
- الفبا - ۱۳۲۷
- اسرار تعلیم و تربیت یا اصول تعلیم الفبا - ۱۳۲۷
- الفبای گویا - ۱۳۲۹
- برنامهٔ یک‌ساله - ۱۳۲۹
- کتاب اول ابتدایی - ۱۳۳۰
- حساب - ۱۳۳۴
- کتاب اول ابتدایی - ۱۳۳۵
- آدمی اصیل و مقیاس واحد آدمی - ۱۳۳۶
- درخت مروارید - ۱۳۳۷
- خیام آذری - ۱۳۳۷
- رباعیات باغچه‌بان - ۱۳۳۷
- روش آموزش کر و لال‌ها - ۱۳۴۳
- من هم در دنیا آرزو دارم - ۱۳۴۵
- بابا برفی - ۱۳۴۶
- عروسان کوه - ۱۳۴۷
- زندگینامهٔ باغچه‌بان به قلم خودش - ۱۳۵۶
- شب به سر رسید - ۱۳۷۳
- کبوتر من - 1373
- منبع ویکی پدیا
ارسال نظر