ارسال نظر

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، حجت الاسلام والمسلمین دکتر محی الدین بهرام محمدیان، گام بعدی در جهت توسعه آموزش و پرورش با کیفیت را حسب سند تحول بنیادین، دستیابی به محیط های یادگیری امن و سالم دانست و افزود: در مدرسه ایمن و سالم، رفاه روانی و اجتماعی دانش آموزان و معلمان و سایر کارکنان تامین و موجب ارتقاء کیفیت آموزش می شود و در افق چشم انداز بیست ساله کشور باید خدمات آموزش و تربیتی با خدمات سلامت و بهداشت روانی و اجتماعی و تغذیه توام بوده و با مشارکت اجتماعی و هماهنگی های بین بخشی مورد حمایت قرار گیرد.

وی با اشاره به اهداف چشم انداز یادآور شد: شاید برخی چنین شرایطی را در افق ده سال آینده دور از دسترس تلقی کنند، ولی من معتقدم با تقسیم کار ملی و پیگیری تحقق راهکارهای سند تحول بنیادین، بسیج امکانات و منابع محلی و مشارکت دادن خانواده ها و نهادهای مدنی می توان به این نقطه از کیقیت دست یافت و از پایداری خدمات آموزشی و فرهنگی در دراز مدت پشتیبانی به عمل آورد.

دکتر محمدیان تاکید کرد: مشارکت اجتماعی موجب شناخت موضوعات و اولویت های آموزشی و تربیتی و تسهیل راه های پرداختن به آن ها می شود و با این روش سنجش امکانات و نیازها و برنامه ریزی و اجرا و مدیریت و نظارت به فرایند ها قابل اطمینان می شود.

وی در ادامه افزود: البته یادآور می شوم؛ هرچند مشارکت های نمادین، فضای مشارکتی را آماده و اذهان را متوجه اهمیت مساله آموزش و پرورش می کند، ولی به تنهایی کافی و موثر نیست و ضرورت مشارکت فراگیر و فعال شرکای اجتماعی در نهاد تعلیم و تربیت امری الزامی است که باید برای آن تدبیر نمود و سازو کارهای مناسب آن را فراهم آورد.