ارسال نظر

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، حجت الاسلام و المسلمین دکتر محی الدین بهرام محمدیان رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی در گفتگو با خبرنگار کیهان، مدرسه را کانونی برای آموزش و تربیت شهروندی و جایی مناسب برای تمرین زندگی و کسب تجربه های مختلف توصیف کرد.

دکترمحمدیان در جلسه کارشناسان حوزه فناوری می‌گوید: «در هزاره سوم، کاربرد رایانه و مخابرات در عرصه اطلاعات، جهان را وارد عصر اطلاعات نموده است و نظام شهروندی جدیدی بر پایه جامعه اطلاعاتی شکل می‌گیرد. امروز آموزش‌های شهروندی، آموزه‌های دوره انقلاب صنعتی و یا منطبق نیازهای جوامع سنتی نیست و نمی‌تواند به آنها محدود شود. با پیچیده‌تر شدن زندگی بشر و رشد فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات، دنیا به سمت استقرار جامعة اطلاعاتی و ایجاد دولت‌های الکترونیک می‌رود.»

وی با اشاره به نقش مهم نظام تعلیم و تربیت در ایجاد شهروندان قانونمدار برای نسل‌های آتیه کشور می‌گوید: «لازمه تربیت انسان تراز جمهوری اسلامی برای زیستن در دنیای جدید، ادامه آموزش‌های شهروندی با مشخصه شهرهای الکترونیک بر مبنای نظام معیار اسلامی است و مقدمه این کار طراحی، برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌های آموزش فناوری‌های نوین و آموزش‌های فن پایه اطلاعاتی و ارتباطی در نظام آموزش و پرورش است.»

معاون وزیرآموزش و پرورش عطف توجه به این آموزش‌ها و ارائه آنها را در دوره دوم  ابتدایی از ضرورت‌ها دانسته و می‌افزاید: «علاوه بر تأمین زیرساخت‌ها و تأمین سخت‌افزارها باید به حوزه نرم‌افزاری و مغزافزاری توجه ویژه داشت و از سرمایه‌گذاری در این حوزه نباید امساک کرد. امروز از نظر من شکل‌گیری ملت‌های الکترونیکی بعید نیست و شاید تا دهه دیگر شاهد ظهور چنین پدیده‌ای باشیم، کوچ‌ها و مهاجرت‌های میلیونی در فضای مجازی از محیطی به محیط دیگر و یا از شبکه اجتماعی به شبکه‌ای دیگر از نشانه‌های همین پدیده است. دستگاه تعلیم و تربیت باید بتواند در چارچوب سیاست‌های روشن، زمینه و توانایی ایفای نقش در چنین جامعه‌ای را برای نسل آینده با حفظ هویت ملّی و دینی فراهم آورد. داشتن راهبرد برای جامعه الکترونیک امری ضروری است و برای حضور شهروندان باید امنیت داده‌ها و اطلاعات همراه با حفظ ارزش‌ها وجود داشته باشد.در کل باید فضای اطمینان بخشی فراهم شود.»

وی در تکمیل صحبت هایش می‌گوید: «توسعه عدالت آموزشی، حفظ ارزش‌های اخلاقی، حفظ خلاقیت و مراقبت از توانایی‌ها و مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان و حفظ رابطه معلم، والدین و دانش‌آموزان و جلوگیری از تفوق ارزش‌های فناورانه به‌جای ارزش‌های انسانی باید در برنامه‌های آموزشی مورد توجه قرار گیرند و از قالبی شدن بیش از حد تعلیم و تربیت ممانعت به عمل آید.»