سیدعلی خالقی نژاد

تقریباً در اکثر نظام‌های آموزشی انتظار می‌رود که دانش‌آموزان پس از طی‌کردن دوره‌های تحصیلی به افرادی متفکر، خلاق، تحلیل‌گر، علاقه‌مند به مسائل اجتماعی، دارای اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس مناسب، برخوردار از هوش هیجانی مناسب، معنوی و اخلاقی، سازگار، دارای بینش علمی و کارآفرینانه و غیره متناسب با ویژگی‌های رشدی تبدیل شوند. اما آیا چنین انتظاری در عمل به وقوع می‌پیوندد یا از جنس اتوپیا به شمار می‌آید؟