کارشناس آموزش و پرورش چرایی رتبه بندی مدارس را تشریح کرد.
به گزارش روابط عمومی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی به نقل از خبرگزاری فارس، حسین ضرغامی کارشناس آموزش و پرورش درباره رتبه‌بندی مدارس، اظهار کرد: هرگاه در آموزش و پرورش سخن از رتبه‌بندی می‌شود، عموماً از آن تلقی «طرح رتبه‌بندی معلمان» و تغییراتی در احکام و حقوق و مزایا می‌کنند اما متاسفانه حوزه‌ای که در آموزش و پرورش ما کمتر به آن توجه شده و کارشناسان یکی از عوامل مهم رخوت در نظام آموزش و پرورش را همان می‌دانند، عدم اجرای «رتبه بندی مدارس» است.
وی ادامه داد: طرح رتبه‌بندی مدارس از سال‌های پیش در کشورهایی که از نظام تعلیم و تربیت کارآمد و به روز برخوردارند، برنامه‌ریزی و اجرایی شده است و اثرات آن بر رشد کیفیت آموزش و پرورش آنان کاملاً قابل مشاهده و بررسی است.
ضرغامی افزود: در نظام جمهوری اسلامی ایران، سند تحول بنیادین که سند بالادستی و مرجع اصلی تصمیم‌گیری در آموزش و پرورش است، تأکید زیادی بر افزایش کیفیت دارد؛ در متن سند و قسمت راهکارها، راهکار 19.3 نگاهی بر ضرورت رتبه‌بندی مدارس و به دنبالش شفاف سازی نتایج آن دارد یعنی ارائه آن به خانواده‌ها برای تصمیم‌گیری درست برای انتخاب مدرسه فرزند است.
وی تصریح کرد: اگر وزارت آموزش و پرورش، اولویت خود را به بهبود نظام ارزیابی عملکرد کارکنان خود اختصاص دهد، پیشرفت کمی و کیفی همزمان با هم رخ خواهد داد و به عقیده من یک تحول جدی در نظام تعلیم و تربیت به وجود می‌آید.
کارشناس آموزش و پرورش افزود: به چند دلیل عنوان می‌کنم که اگر مدارس بر طبق شاخص‌های استاندارد کیفی، ارزشیابی شوند و بعد تمامی مدارس یک منطقه بر اساس ارزش کسب شده، رتبه بندی شوند و آن جدول رتبه‌بندی به خانواده‌ها اعلام شود، یک جهش بزرگ در سیستم تعلیم و تربیت خواهیم داشت.
وی با بیان اینکه مدارسی که تراز بالایی در رتبه‌بندی کسب کنند، به منظور حفظ جایگاه و رتبه خود، در ثبت‌نام و گزینش دانش‌آموزان معیارهای متعددی قرار می‌دهند، گفت: معلمان و کارکنان این گونه مدارس، به سبب دیده شدن تلاش‌هایشان و کسب موفقیت در ارزشیابی کیفی، انگیزه و رضایت بالاتری را دارا خواهند بود.
ضرغامی اضافه کرد: مدیران و کارکنان مدارس سطح بالاتر، برای تثبیت موقعیت خود تلاش می‌کنند و مدارس سطوح پایین‌تر برای افزایش رتبه خود، در مسیر رشد و پویایی و ارتقای کیفیت قرار خواهند گرفت.
وی تصریح کرد: با اجرای «طرح رتبه بندی مدارس» یک فضای رقابتی سالم بر محور کیفیت استاندارد بین مدارس به وجود خواهد آمد و ابزار مناسبی برای پاسخگویی مدیران و معلمان به عملکرد خود خواهد بود؛ ضمناً همین رویه می‌تواند در طرح رتبه‌بندی معلمان و نظام پرداختی نیز مورد استفاده و استناد قرار گیرد.
کارشناس آموزش و پرورش ادامه داد: یکی دیگر از فواید متعدد طرح فوق این است که مدارسی که مدعی کیفیت بالا و نوآوری و بازده خوب و… هستند و بدینوسیله از طریق تبلیغات کاذب، هزینه‌ها و شهریه‌های گزاف بر خانواده ها تحمیل می‌کنند، راستی آزمایی شوند و و عیار واقعی‌شان مشخص شود، آن‌وقت است که خانواده‌ها دیگر در دام تبلیغات آنان و مؤسسات کمک آموزشی نخواهند افتاد و به مرور از رغبت اولیاء به این مدارس کاسته می‌شود و مدیران چنین مدارسی ناگزیرند از شهریه‌های سرسام آور خود عقب نشینی کنند و به دنبال رشد و بالابردن کیفیت و کسب استانداردهای آموزشی باشند.
وی افزود: در سال 1392 رئیس‌جمهور مصوبه جلسه 886 شورای عالی آموزش و پرورش «نشانگرهای ارزشیابی نظام آموزش و پرورش و استــانداردهای آن» را ابلاغ کرد که دستورالعمل مفید و جامعی است و همان باید در دستور کار آموزش و پرورش قرار گیرد.
ضرغامی با تأکید بر شفاف‌سازی این ارزشیابی‌ها، گفت: گاهی برخی نگران هستند که اگر نتایج اعلام شود، خانواده‌ها به مدارس رتبه بالا سرازیر می‌شوند و مدارس دیگر افت می‌کنند؛ پاسخی که دارم این است که همین الان هم که جدول رتبه بندی مدارس در اختیار اولیا قرار نمی‌گیرد، خانواده‌هایی که به تعلیم و تربیت فرزندشان اهمیت می‌دهند به هر طریقی شده است، سعی می‌کنند مدارس استاندارد را شناسایی کرده و فرزندشان را ثبت‌نام کنند.
وی تصریح کرد: اگر آموزش و پرورش به عنوان متولی کار، به طور کارشناسانه و صادقانه اقدام به درجه‌بندی مدارس کند، مانع انحراف و سوءاستفاده از خانواده‌ها توسط مراکز و مؤسسات می‌شود.
این کارشناس مسائل آموزش و پرورش به برخی از مؤلفه‌های اثرگذار در کیفیت مدارس اشاره کرد و گفت: پوشش تحصیلی واقعی و ظاهری از جمله این موارد است؛ در یک مدرسه چه تعداد دانش‌آموز مثلا کلاس پنجمی داریم که سن واقعی آنها بیشتر از کلاس پنجمی است؛ این یک فاکتور مهم برای خانواده‌هاست که دانش‌آموز آنها در کلاس درس با چه تعدادی دانش‌آموز بزرگتر از سن خود همکلاس است.
وی افزود: نسبت دانش‌آموزان به کلاس‌های درس، نکته دیگر است؛ در کلاس استاندارد، دانش آموزان فرصت بیشتری برای تعامل با معلم و بهره‌گیری مطلوب از فناوری آموزشی خواهند داشت؛ از این شاخص می‌توان به تعییین فضای آموزشی، میزان تخصیص منابع مالی و انسانی و… در مدرسه رسید.
ضرغامی، سطح تحصیلات معلمان و کارکنان مدرسه و نرخ اتصال مدارس به شبکه ملی اطلاعات و ارتباطات از دیگر فاکتورها عنوان کرد و ادامه داد: نرخ ارتقای دانش‌آموزان، فاکتور دیگر است که بیانگر درصد دانش‌آموزانی است که در ارزشیابی پایانی قبول شده و در پایه بالاتر ثبت‌نام کرده‌اند.
وی تصریح کرد: میزان ساعات برنامه‌های پرورشی و خلاقانه و نشاط آور، نرخ تکرار پایه دانش‌آموزان و میانگین نمرات کل مدرسه در آزمون‌های هماهنگ، میزان تناسب محتوای آموزشی و پرورشی با ویژگی‌ها و نیازهای دانش‌آموزان، میزان مشارکت و همکاری دانش‌آموزان و اولیا در مدرسه، میزان اهتمام مدیریت به رفع آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان از دیگر فاکتورهای خانواده‌ها در انتخاب مدرسه مناسب برای فرزند است.
ارسال نظر