نقدی بر کتابهای فارسی نظام جدید در آموزش و پرورش

نقدی بر کتابهای فارسی نظام جدید در آموزش و پرورش

اختصاصی تارنمای معلم ایرانی

درسالهای نه چندان دور به هنگام نظرخواهی از دانش آموزان برای نام بردن درس مورد علاقه شان اکثریت آنها درس ادبیات را به عنوان یکی از گزینه های اولیه شان نام می بردند…. یکی از آشنایان باوجود کهولت سن داستانهای گلستان را باعشق و علاقه از بر می خواند ومی گفت همه این مطالب را از دوران دبیرستان به خاطر علاقه فراوانش به ادبیات به یاددارد ….

با تغییر نظام آموزشی تحولاتی گوناگون در زمینه ی آموزش به وجود آمد که برخی خوب و برخی متاسفانه عجولانه و بالطبع نادرست بودند… کتابهای فارسی و فنون ادبی نیز با تغییر نظام درسی دچار دگرگونی شدند که البته در این مورد نیز باتبعات خوب و بدی مواجه شدیم.
شاید یکی از بزرگترین ویژگیهای مثبت این تغییر، ظاهرا کم حجم شدن کتب درسی بود که البته همین یک مورد از سویی منجر به برخی عواقب ناخواسته و نادرست شده است، باید بدانیم که اگر قرار بر کم حجم شدن کتابی مانند فارسی باشد بهتراست محتوی و مضامین درسی قوی تر باشد و به عنوان مثال ادبیات شاهکار و آثار ادبی فاخر (مانند اشعار حافظ و سعدی و فردوسی یا تاریخ بیهقی) نسبت به دیگر مطالب حجم بیشتری را داشته باشد که متاسفانه در این مورد کوتاهی های فراوانی انجام گرفته و دانش آموز امروزی آشنایی بسیار کمتری با این آثار دارد.

ازسویی هر چقدر حجم برخی دروس کمتر شده اما در مقابل تمرینها و تعداد خودارزیابی ها حتی از قسمتهای حذف شده بیشتر شده و نکته ی تعجب آور آن که مطالب فنی و جزئی جای آموزش مفهومی و کلیت را گرفته به طوری که در وقت کم و ناچیز موظف درسی بیشتر زمان به نوشتن جزئیات و نکات دستوری و آرایه هایی می رود که درکتاب رسمی آموزشی یا نیامده یا خیلی جزئی به آن اشاره شدهاست!

نتیجه نهایی مشخص است، اتلاف وقت و خستگی معلم ودانش آموز و در نهایت دل زدگی دانش آموزان از درس شیرینی مثل ادبیات!به طوری که یکی از شاگردان خودم می گفت ای کاش به جای زنگ فارسی ۲ زنگ فیزیک می خواندم! نکات ریز فارسی مرا از پای درآورده و….

نتیجه آن که دانش آموز امروزی روز به روز از ادبیات و مهارت نویسندگی و فرهنگ ملی خود فاصله می گیرد و حواسش تنها به یادگیری جزئیاتی است که در کنکور برای تست زدن به دادش برسد!

امید است دفتر تالیف کتب درسی و مسئولین محترم و نویسندگان کتابهای ادبی این موضوع را در نظرداشته باشند و التذاذ ادبی را نه در سخن که در مقام عمل با نگارش و تالیفات صحیح و کارشناسی شده برای دانش آموز و معلم ادبیات به وجود آورند. هر چند راه طولانی و موانع برای رسیدن به این مهم زیاد است اما اکثر این مشکلات با تدبیر و هم اندیشی همکاران عزیز می تواند محقق شود.

به امید آن روز