کتاب «مطالعات تطبیقی در برنامه درسی؛ بررسی نظام آموزشی و برنامه درسی کشورهای جهان» نوشتۀ دکتر محمد آرمند و همکاری گروه مؤلفان از سوی انتشارات آییژ چاپ شده است.
به گزارش پایگاه خبری رب، کتاب «مطالعات تطبیقی در برنامه درسی؛ بررسی نظام آموزشی و برنامه درسی کشورهای جهان» نوشتۀ دکتر محمد آرمند و همکاری گروه مؤلفان از سوی انتشارات آییژ منتشر شده است.
در بخشی از پیشگفتار کتاب نوشته شده است:
در عصر حاضر همه ملت‌ها، با هر نظام سیاسی و اجتماعی پیشرفته و یا در حال پیشرفت به مسئله برنامه‌ریزی و اصلاحات تربیتی، با توجه به آخرین روش‌های آموزشی و فنی و پیشرفت‌های علمی جهان، توجه خاص دارند. این توجه تقریباً فراگیر و جهانی است و نسبت‌به دیگر فعالیت‌های اجتماعی از اولویت خاص برخوردار است. بررسی تاریخ تحول نظام‌های آموزشی جهان نشان می‌دهد که برای تحقق این امر، بیشتر کشورهای پیشرو از مطالعات و پژوهش‌های تطبیقی در زمینۀ برنامه درسی بهره گرفته‌اند و از آن به‌عنوان شرط لازم برای طراحی نظام‌های آموزشی نوین خویش نام می‌برند و بر لزوم و ضرورت این گونه بررسی‌ها قبل از اقدام به هر گونه اصلاحات آموزشی جامع برای رفع نیازمندی‌های رو به رشد اقتصادی، فرهنگی و فنی خویش تأکید می‌ورزند.
در مقدمۀ کتاب آمده است:
در این کتاب که دوازده فصل می‌باشد نظام آموزشی و برنامه درسی یازده کشور مهم جهان بررسی شده است این کشورها به گونه‌ای انتخاب شده‌اند که قاره‌های مختلف جهان را در برگیرند از سویی کشورهایی مورد توجه قرار گرفته که دارای تجارب تربیتی ارزشمند باشند.
در فصل اول نظام آموزشی و برنامه درسی استرالیا مطرح شده است این کشور اگرچه قدمت آموزشی خیلی طولانی ندارد ولی در سال‌های اخیر پیشرفت قابل توجهی در عرصه تعلیم و تربیت داشته است.
فصل دوم به نظام آموزشی و برنامه درسی ایتالیا اختصاص یافته این کشور برعکس استرالیا و برخی کشورها از قدمت تاریخی بسیار طولانی در تعلیم و تربیت برخوردار است و تجارب ارزشمندی در گفتمان دینی برنامه درسی دارد و از لحاظ روشی (نه محتوایی) می‌تواند راهگشای برنامه‌ریزان داخلی قرار گیرد.
در فصل سوم نظام آموزشی و برنامه درسی آلمان مطرح شده که در زمینۀ آموزش فنی حرفه‌ای از کشورهای سرآمد در سطح جهانی است.
فصل چهارم به نظام آموزشی و برنامه درسی آمریکا اختصاص یافته که با اصلاحات فراوان آموزشی همواره به دنبال کارآمدی در نظام آموزشی خویش است.
فصل پنجم به نظام آموزشی و برنامه درسی ترکیه تعلق دارد که از همسایگان ماست و به لحاظ قرابت‌های فرهنگی، دینی و اقتصادی می‌تواند نقاط قوت آن مورد توجه قرار گیرد.
در فصل ششم نظام آموزشی و برنامه درسی ژاپن مطرح شده است که تجارب ارزشمند تعلیم و تربیت این کشور در دوره‌های مختلف پیش‌دبستانی، دبستانی و دبیرستان زبانزد جهانیان است.
در فصل هفتم نظام آموزشی و برنامه درسی سنگاپور بررسی شده که از کشورهایی است که پیشرفت آموزشی شتابان داشته و در آزمون‌های بین‌المللی بهترین مراتب را داراست.
فصل هشتم به نظام آموزشی و برنامه درسی سوئد اختصاص یافته است این کشور کوچک تجارب ارزشمند آموزشی مخصوصاً در دوره پیش‌دبستانی دارد.
در فصل نهم نظام آموزشی و برنامه درسی فرانسه بحث شده است این کشور سابقۀ تاریخی طولانی در تعلیم و تربیت دارد و به لحاظ دارا بودن سیستم متمرکز می‌تواند رهنمودهایی برای اندیشمندان برنامه درسی ایران داشته باشد.
در فصل دهم نظام آموزشی و برنامه درسی مالزی بحث شده که این کشور از نظر دینی با ما اشتراک دارد و در عرصۀ فناوری‌های آموزشی و کاربرد آن‌ها در آموزش تلاش‌های فراوان نموده است.
فصل یازدهم به نظام آموزشی و برنامه درسی هند اختصاص یافته است؛ این کشور با داشتن تنوعی از نژادها و زبان‌ها و اقوام و مذاهب مختلف منحصر به فرد است.
فصل دوازدهم که فصل پایانی کتاب است به جمع‌بندی و نتیجه‌گیری اختصاص یافته و به‌طور خلاصه و با ارائه جداول و نمودارهایی تصویر مطلوبی از فصول یازده‌گانه را نمایان ساخته است.
فهرست مطالب کتاب بدین قرار است:
فصل اول: نظام آموزشی و برنامه درسی استرالیا؛
فصل دوم: نظام آموزشی و برنامه درسی ایتالیا؛
فصل سوم: نظام آموزشی و برنامه درسی آلمان؛
فصل چهارم: نظام آموزشی و برنامه درسی آمریکا؛
فصل پنجم: نظام آموزشی و برنامه درسی ترکیه؛
فصل ششم: نظام آموزشی و برنامه درسی ژاپن؛
فصل هفتم: نظام آموزشی و برنامه درسی سنگاپور؛
فصل هشتم: نظام آموزشی و برنامه درسی سوئد؛
فصل نهم: نظام آموزشی و برنامه درسی فرانسه؛
فصل دهم: نظام آموزشی و برنامه درسی مالزی؛
فصل یازدهم: نظام آموزشی و برنامه درسی هند؛
فصل دوازدهم: جمع‌بندی و نتیجه‌گیری.