مطالعه تطبیقی نظام آموزشی اخلاقی در نهج البلاغه و اندیشه امیل دورکیم
تاریخ 2 مرداد, 1401 - 09:13.
مقاله‌ای به عنوان «مطالعه تطبیقی نظام آموزشی اخلاقی در نهج البلاغه و اندیشه امیل دورکیم» منتشر شد.
به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی، آموزش از مسایل اجتماعی است که اغلب با مساله اخلاق و تربیت همراه است. پویایی، تناظر و تطبیق با سایر آراء از لوازم نظام‌‌‌های آموزشی روزآمد است. نظام آموزش دینی نیز نمی تواند از این مساله مستثنا باشد. نهج‌البلاغه از متون اصیل اسلامی است که می‌‌توان نظام آموزش اخلاقی از آن استخراج کرد و در مقایسه آن با سایر نظامات آموزشی به ظرفیت‌های مغفول حوزه آموزش اخلاقی پی برد. امیل دورکیم اندیشمند علوم اجتماعی است که به بحث آموزش اخلاقی پرداخته و آموزش و پرورش را از دریچه جامعه‌‌شناسی بررسی کرده است. این پژوهش با روش «تحلیل محتوای کیفی استقرایی مایرینگ» با هدف کشف نقاط اشتراک و افتراق نظام آموزش اخلاق در نهج‌البلاغه و اندیشه دورکیم و مقایسه آنها به کشف نظام حاکم بر متن نهج البلاغه در مبانی، اهداف، اصول و روشهای آموزش اخلاق می پردازد. شیوه نمونه‌گیری از نوع غیراحتمالی و هدفمند، است که به روش متن پژوهشی انجام شده و از اعتبار بازاندیشانه و راهبرد ارتقاء کیفیت سیلورمن بهره می‌گیرد. یافته‌های این پژوهش بیانگر این است که در هر دو دیدگاه، آموزش و پرورش امری ضروری، سازنده و با هدف متعالی است و در جهت دستیابی به دانش، اصلاح فردی یا ساخت جامعه انجام می شود. از دیگر یافته‌ها، مساله اقتدار معلم در عین استقلال و اختیار یادگیرنده مورد تایید هر دو نظام است.
نویسندگان: حمیده مخلصی، محمود شیخ الاسلامی
اخلاق وحیانی، سال یازدهم شماره 1، پیاپی 20، بهار و تابستان 1400، ص140-102