ارسال نظر

حفظ و نگهداری حقایق در ذهن خسته کننده است. تمرین و تکرار نیز ملا ل آور است. اما برای اکثر دانش آموزان و در اغلب اوقات، تفکر واقعاً سرگرم کننده و لذت بخش است. خبر خوب این است: درسهایی که از "تفکر مرتبه بالاتر" حمایت می کنند، احتمال دارد دانش آموزان را نیز علاقه‌مند و درگیرسازند. در این مقاله، سه راهبرد از انواع راهبردهای در دسترس را برای معرفی و ارائه مهارتهای تفکرمرتبه بالاتر در طرح درس ها با آوردن مثالی از هر کدام مطرح می شود. به عقیده نگارنده آزمایش یک یا چند مورد از این راهبردها می تواند نحوه تفکر دانش آموزان را با یکدیگر مشاهده کرد و با حمایت و "داربست سازی ( دانش آموزانی که قبلاً از حفظ، تمرین و تکرار استفاده می کردند، نیاز دارند متقاعد شوند که واقعاً از آ نها می خواهید بیندیشند)، یادگیری و انگیزش، آنها بهبود خواهند یافت.

راهبرد اول: طرح  سوالات باز پاسخ برای هر درس این سؤا لها بایستی با دقت طراحی شوند که دقیقاً بر همان محتوا و مهارت های تفکر موردنظر شما متمرکزند و دانش آموزان را موظف کند، به جای پاسخ دادن به شما، پاسخ گوی یکدیگر باشند.

راهبرد دوم: فکر کردن، به جای بازگویی به عنوان گامی فراتر از رونویسی ساده از روی اطلاعات، در برخی از تکالیف، بازگویی از دانش آموز خواسته شود که این اطلاعات را با لغتها و کلمه های خودش بیان کنند. چنین تکلیف هایی به جا و مناسب است. زیرا دانش آموزان ملزم می شوند دربارة این محتوا به روشی فعالتر به تلاش بپردازند.

راهبرد سوم: خودسنجی دانش آموز. معیارهای روشن موفقیت در قالب فهرست بازبینی ها یا دستورالعمل ها، ابزاری در اختیار دانش آموزان قرار  می دهند تا بتوانند به تنهایی یا با مشارکت افراد گروه، کیفیت کار خودشان را بسنجند. به طور کلی، فهرست های بازبینی برای کمک به دانش آموزان مناسب ترند تا دریابند چگونه از دستور العمل ها پیروی کرده اند. دانش آموزانی که می توانند خود را موردسنجش قرار دهند، آمادگی دارند که به "یادگیرندگانی مادا مالعمر" تبدیل شوند. آن ها آمادگی دارند، از "راهبردهای خودتنظیمی " استفاده کنند و هنگام یادگیری، بهترین مربیان خودشان هستند.