ارسال نظر

این روزها شاهد سردی و خامی در تحلیل های برخی اهالی نظر، و بالتبع ناصوابی در قضاوت های آنان هستیم.

شاید یکی از دلایل مهم آن، نبودن در میدان عمل و از دور، دست بر آتش داشتن است. چاره کار هم لزوما ایفای نقش اهل نظر و قلم در میدان اجرا نیست، بلکه بهتر است برای قصاوت درست،   اولا به موقعیت و شرایط مجریان در میدان مشکلات و مصایب اندیشیده و خود را لحظه ای به جای آنان ببینیم و ثانیا دوستان اهل نظری که توفیق مدیریت اجرایی نیز داشته اند، به کمک آیند و تنگناها و چالش های مهم در سر راه مدیران اجرایی را بازگو کنند،   تا اینکه قضاوت ها و انتقادات اهالی حرف و نظر، به صواب نزدیکتر شود.
این روزها شکاف عمیق بین انتظارات و اختیارات، بیش از هر زمان دیگری شرایط را برای مدیران اجرایی در سطوح مختلف بسیار سخت تر کرده است. بسیاری از بحران ها شبیه آنچه اکنون به نام سیل و سیلاب درگیر آن هستیم فاجعه ای است که می تواند دولت های متمکن تر و مقتدرتر از ما را هم با چالش های جدی مواجه سازد، چه برسد به کشور ما که با محاصره و تروریست اقتصادی دست و پنجه نرم می کند. البته این به معنای برخورد با عوامل خاطی و نادیده انگاشتن کم کاری ها نیست، بلکه پرهیز از زبان تلخ و زهرآگین است. همه ما در هر جایگاه و مقامی که باشیم نیازمند تشویق، روحیه و دستمریزاد هستیم. حرف های درست در زمان نادرست بار می شود و در زمان درست یار!

حیدر تورانی، ۱۵ فروردین ۹۸