مدیرکل نشر و اطلاعرسانی علمی دانشگاه فرهنگیان گفت: «در بحث ارزشیابی صلاحیتهای حرفهای معلمان دستمان خالی بوده و هست. بر این اساس، از خروجی این جشنواره و محتوای الکترونیکی مربوط به آن میتوان در بحث ارزشیابی معلم استفاده کرد.»
به گزارش روابط عمومی و امور بینالملل سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی، مهدی نامداری، مدیرکل نشر و اطلاعرسانی علمی دانشگاه فرهنگیان در نخستین جلسه شورای سیاستگذاری «یازدهمین جشنواره ملی تولید محتوای الکترونیکی رشد»، با بیان این مطلب که تولید محتوای الکترونیک بهطورکلی میتواند ظرفیت قابلتوجهی را برای ثبت تجربههای معلمان دیگر و دستاندرکاران آموزش فراهم آورد، افزود: «در جشنواره رشد نوآوریها معرفی میشوند تا فرصتهای یادگیری فراهم شوند. البته باید به این موضوع توجه داشت که هدف چیست و میخواهیم به کجا برسیم؟ وقتی هدف برای ما روشن شد، میتوان راهبردها، سیاستها، شاخصها و استانداردها را تعریف کرد. ضمن اینکه میتوانیم بر اساس آنها هدفگذاری درستی داشته باشیم و روی جنبههای خاصی در هر دوره از جشنواره تمرکز کنیم.»
وی ادامه داد: «نکته بعدی این است که جشنواره برگزار شده و 10 دوره از آن گذشته است، اما این سؤال برای من مطرح است که آیا همه به خروجیهای آن دسترسی دارند؟ چرا که همه این موارد میتواند دانش انباشتهای را تولید کند که در زمینههای گوناگون به کار بسته شود.»
مدیرکل نشر و اطلاعرسانی علمی دانشگاه فرهنگیان افزود: «در حال حاضر 95 هزار دانشجومعلم داریم که قرار است وارد نظام آموزشوپرورش شوند. در کنار آن، در سال گذشته نیز نزدیک 50 هزار نفر مهارتآموز داشتیم. بنابراین، ظرفیت بسیار گستردهای داریم تا بتوانیم از توان این دانشجومعلمان بهره ببریم. خروجی این جشنواره میتواند کمک زیادی در زمینه تدریس معلمان باشد.»
نامداری خاطرنشان کرد: «واقعیت این است که در جشنوارههای قبلی ما چندان اطلاعی در این زمینه نداشتیم که جشنوارهای برگزار میشود و خروجی دارد. نهایت این بود که نامهای از طرف سازمان به دانشگاه میآمد که یا بایگانی میشد یا نامههای دیگری روی آن گذاشته و برای ما ارسال میشد. اما به نظر میرسد در دوره جدید قرار است فعالانهتر در این باره کنشگری شود که این موضوع بسیار خوب و ارزنده است.»
مدیرکل نشر و اطلاعرسانی علمی دانشگاه فرهنگیان با بیان اینکه در سالهای 1394 و 1396 در بحث ارزشیابی صلاحیتهای حرفهای معلمان دستمان خالی بود و البته از آن سال تا به امروز نیز باز دستمان خالی است، تصریح کرد: «خروجی این جشنواره و محتوای الکترونیکی مربوط به آن میتواند در بحث ارزشیابی معلم استفاده شود تا بتوانیم ببینیم آیا معلم صلاحیتهای لازم را کسب کرده است؟ یا در زمینه بحث نقد و بررسی محتوای الکترونیک در یک موقعیت ظریف از آن بهره ببریم.»
نامداری ادامه داد: «از همه اینها مهمتر امسال یک هدف بسیار مهم را در این جشنواره میبینم و آن اینکه ما در عرضه کتابهای درسی تربیتمعلم بهشدت به منابع نیاز داریم. به عبارت دیگر، در حال حاضر تنها برای دوره کارشناسی 1730 عنوان کتاب درسی دانشجومعلمی نیاز است. بهطور جامعتر، در دورههای ارشد ما به حدود 2000 کتاب نیاز داریم.»
توجه به محتوای الکترونیکی ضروری است
همچنین، در این جلسه، دکتر علی محبی، رئیس پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، با بیان این مطلب که با توجه به صحبت حاضران به نظر میرسد اکنون تعریفی از ضرورت پرداختن به محتوای الکترونیکی و استفاده از منابع و اطلاعات برای تنوع فرصتهای یادگیری وجود ندارد، بیان کرد: «بر اساس موارد قانونی که در اسناد تحولی ما وجود دارد، اگر در گذشته استفاده از فناوری اطلاعات در آموزش نوعی امتیاز بود و شاخصی برای برتری معلم محسوب میشد، اکنون یک ضرورت است و استفادهنکردن از آن نقطهضعفی مهم در راستای بهروز نبودن معلمان به شمار میرود.»
وی ادامه داد: «شورای سیاستگذاری اکنون باید بر اساس پیشنویسی که آماده میکند، بگوید شورای سیاستگذاری قرار است در جشنواره یازدهم چه اهدافی رامدنظر قرار دهد و محورهای جشنواره چه میتوانند باشند. همچنین، ضرورت و الزاماتش چیست؟ همچنین، اینکه شرکتکنندگان این جشنواره چه کسانی هستند و مخاطبان آن چه افرادی؟ »
محبی پیشنهاد داد که دفتر انتشارات و فناوری آموزشی بر اساس رویه مرسوم و همه جشنوارهها به مقوله شورای سیاستگذاری توجه داشته باشد و گفت: «البته در این زمینه ما کمیته اطلاعرسانی و کمیته علمی داریم که بسیاری از بحثها باید در آنها مطرح و بررسی شوند.»
وی توضیح داد: «همچنین باید شیوه اطلاعرسانی و ارزشیابی نیز مدنظر قرار گیرد. پیشنهاد من این است که در جلسه بعد پیشنویسی تهیه شود که هم فرایند را بهطور کامل مشخص کرده باشد و هم اهداف و محورها و مشارکتکنندگان و زمان برای آن قیدشده باشد تا درباره آن نظر داده شود.»
رئیس پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش گفت: «باید بدانیم که جشنواره در نهایت میخواهد ما را به کجا برساند تا با اصل واقعنگری برنامهریزی کنیم که به آن دست یابیم. مهم این است که تولید محتوای الکترونیکی ضرورتی است که تأمین آن از طریق سازمان بهتنهایی ممکن نیست. ضمن اینکه ظرفیتهای خوبی در این زمینه در کشور وجود دارند که معلمان و دیگر سطوح آموزشی میتوانند از آن بهرهمند شوند. برای نمونه، میتوان به شرکتهای دانشبنیان و دیگر نهادهایی که دستی در امر آموزش دارند اشاره کرد. بنابراین، باید از ظرفیت همه آنها استفاده شود.»
انتهای پیام
ارسال نظر