معلم، ای مسیحا دَم !

به یاد همه ی آنانی که یادآفرینند

«إنّی بُعِثتُ معلّماً»

معلم، هر سال و ماه و هفته و روزش که نه، بلکه هر حال و آنش، فرخنده و مبارک است؛ چون در خلق و آفرینش است. از این رو، می سزد که بگوییم: فَتَبارَکَ الله !

ای مسیحا دَم که در هر دم، با جادوی کلام و واژگانت، تر و تازه می سازی، بوستان ذهن و زبان فرزندانِ این کهن بوم و بر را، دمت گرم و سرت سبز و دلت شاد و لبت از خنده شکوفان باد.

گواهی دهم کاین سخن، راز اوست                          تو گویی دو گوشم بر(پُر) آواز اوست!

معلمان، پدران معنوی و روحانی پیکره ی بی روح جوامع هستند. خود یادند و یادآفرین؛ پس سراچه ی دل و جانمان هرگز از یادشان تهی نیست؛ تا حیاتی هست، دم روح بخش معلمان، آن را شاداب و با تراوت می دارد.

رحمت و بخشش و رضوان الهی بر روان همه ی معلمان پار و پیرارمان باد که ما را پروردند و خود بی صدا در حادثات زمانه شکستند امّا راست قامت و دل آرام رفتند و به دارالسرور پیوستند.

با احترام

فریدون اکبری شلدره

صبح روز یک شنبه 2/12/ 1395خورشیدی