زندگی ما همیشه وامدار فاطمه و فرزندان اوست. از او الهام گرفته و زیسته ایم و با آموختن از او، با تمسک به ولایت در مدرسه ی قرآن هنر چگونه زیستن و چگونه رفتن را یاد گرفته ایم. معرفت و محبت فاطمه و فرزندان فاطمه بهار بی پاییز زندگی ماست، هرچند بهار طبیعت به حزن غم های انباشته شده در سینه ی او رنگ غم گرفته باشد و یا اینکه نوروز ما در مصیبت سر به مهر وی کهنه اندوهمان را گریه کند.
سال نود و چهار هجری شمسی را نه با اندوه فراموش ناشدنی شهادت مظلومانه اش بلکه با درس آموزی از صبر و فریاد ولایت مدارانه اش آغاز می کنیم تا عزت اسلامی و شرف ملی را پاسدار باشیم.
در چنین فرصت و مجالی ،بهارِِ در بهار را جستجو می کنیم و پنجره های دل خود را به سوی مشرق آفتاب مهر می گشاییم و طلوع آفتاب مهدوی را به چشم انتظار می ایستیم.
نوروز رمز آمدن بهار عدالت است که جان فسرده از ظلم و جور انسان ها را به زنده شدن در میعاد ظهور حجت فاطمی یادآور می شود. نوروز ، رمز بعثت مجدد انسان با صور امید بخش " انا المهدی" است تا از عطر بیانش گل و ریحان صلح و سلام شکوفه دهد.
چنین آرزویی را به دمیدن بهار دلها آمین می گوییم وچنین روزی را نوروز انسان ها می خوانیم.این روز و این نوروز دور نیست. اِنَّهمً یَروْنه بعیداً وَ نَریهُ قَریباً
ارسال نظر