دکتر مجتبی همتی‌فر

 

«استعمارزدگی» جامعه تعلیم و تربیت ایران را می‌توان یکی از دلایل رسیدن به این وضعیت دانست. گویا تحت تأثیر خودباختگی و تقلیدگرایی نظری و عملی، «دانش ترجمه‌ای» با سرعت و گستردگی نشر می‌یابد و و «صاحبنظران غیربومی» مورد استقبال قرار می‌گیرند، اما تجربیات و یافته‌های پژوهشی بومی و اندیشه‌مندان وطنی مورد بی‌مهری قرار دارند و ناشناس مانده‌اند.