دکتر محمد حسنی

این روزها بحث طرح پیشنهادی گروهی از نمایندگان محترم مجلس برای آموزش رسمی زبان نگلیسی در دوره متوسطه اول ودوم خبر ساز شده است. این طرح را 50 تن از نمایندگان امضا کرده اند. بناست که در کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس مطرح شود و سپس در صورت تصویب به صحن مجلس وارد شود. به نظر می رسد که منطقی آن بود چنین طرحی این حساسیت بالا را با رایزنی و تامل کارشناسانه مورد بازنگری و اصلاح قرار می دادند تا چنین ناسفته به جریان قانون گذاری سپرده نمی شد.

تربیت رسمی و عمومی مسئولیت و رسالت انحصاری وزارت آموزش‌و‌پرورش نیست. این موضع، یک چرخش اساسی در تبیین فلسفی نظام تربیت رسمی و عمومی است و آن را از یک گفتمان انحصاری در دست وزارت آموزش‌وپرورش خارج ساخته و به سطح گفتمان مشارکتیِ ملی می‌رساند.

دکتر محمد حسنی، عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش‌وپرورش، در باب ضرورت چرخش گفتمانی از نگاه انحصاری به نگاه مشارکت ملی در تربیت رسمی و عموم و توسعۀ تعاملات بین‌بخشی در آموزش‌وپرورش نوشت:

مدرسه یکی از نهادهای تمدنی است که از گذشته های بسیار دور در توسعه و اعتلای فرهنگی تمدنها نقش مهمی ایفا کرده است. در واقع وجود مدرسه نشانه متمدن بودن جامعه است. در عصر حاضر مدرسه هنوز چنین نقشی را ایفا می کند. بنابر این در ایجاد تمدن نوین اسلامی باید به این نقش و جایگاه مدرسه که در تجربه بشری نمود داشته است توجه کافی شود. به این معنا که ایجاد یک تمودن نوین مستلزم نهادهای فرهنگی است که بنیادها و پایه ها تمدن را استوار می سازدو مدرسه یک از این نهادهاست. با عنایت به این که ایران بعد از انقلاب داعیه تمدن سازی بر اساس آموزه های اسلام را دارد.