دکتر عابد بدریان

منابع آموزشی و تربیتی، به ویژه کتاب‌های آموزشی، نقش بسیار مهمی در فرایند یادگیری مؤثر و پایدار دانش‌آموزان ایفا می‌کنند. هر ساله هزاران کتاب آموزشی از طرف بخش‌های دولتی و غیر دولتی تولید و روانه بازار می‌شوند که نشان می‌دهد حجم استفاده از کتاب‌های آموزشی در سطح جامعه بسیار زیاد است. سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی با عنایت به این موضوع و در راستای سامان‌دهی و همسوسازی منابع آموزشی با اسناد بالادستی و اهداف آموزشی مصوب، در سال 1387 طرحی را با عنوان «سامان بخشی کتاب‌های آموزشی» به اجرا درآورد که مورد استقبال قرار گرفت. از طرف دیگر ضرورت ایجاد سامانه مدیریتی کارآمد در وزارت آموزش و پرورش به منظور استفاده بهینه از فرصت‌ها و امکانات بخش‌ خصوصی در تولید و عرضه منابع آموزشی و تربیتی همسو با اهداف برنامه‌های درسی و تربیتی و منطبق با استانداردهای نشر موجب شد تا شورای عالی آموزش و پرورش در سال 1389 و در جلسه 828، آیین‌نامه اجرایی ساماندهی منابع آموزشی و تربیتی را به تصویب رساند و با ابلاغ وزیر وقت آموزش و پرورش در سال 1390، این مسئولیت یعنی سیاست‌گذاری، استانداردسازی و هدایت تولید منابع آموزشی و تربیتی مرتبط با برنامه درسی ملی و همچنین نظارت، ارزیابی، بررسی علمی و سپس انتخاب و معرفی منابع آموزشی مفید، استاندارد و متناسب با برنامه درسی، به سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی واگذار گردید.