درمکتب تربیتی اسلام به عامل محبت تأکید بسیار شده است و اولیای الهی از آن بهره های بسیار گرفته وآن را محور تربیت قرار داده اند. برای تحقق اهداف تربیتی یکی از بهترین شیوه ها در تعلیم و تربیت استفاده ازمحبت است.
هدف این پژوهش تبیین مبانی محبت و مهرورزی در تعلیم و تربیت، ارائه الگوی مطلوب و اعتبار سنجی آن است. جامعه‌ی پژوهش شامل 30 نفر از خبرگان و اساتید حوزه تعلیم و تربیت، در دانشگاه‌های استان خوزستان، و کلیه اساتید دانشگاه فرهنگیان به تعداد 440 نفر بودند و با توجه به استفاده از جدول کرجسی- مورگان حجم نمونه، به تعداد 210 نفر تعیین گردید. در این پژوهش از مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته که روایی صوری و محتوایی آن مورد تائید قرارگرفته، استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها از روش تحلیل عاملی با رویکرد تأییدی استفاده گردید. بر اساس یافته‌های پژوهش مؤلفه‌های الگوی مطلوب در ابعاد هستی‌شناسی، انسان‌شناسی، معرفت‌شناسی، ارزش‌شناسی، زیست‌شناسی، جامعه‌شناسی، روانشناسی و دینی ارائه گردید. بر اساس این ابعاد 60 مؤلفه اصلی استخراج گردید. الگوی مطلوب طراحی و اعتبارسنجی شد. می‌توان گفت یکی از بهترین شیوه‌ها در تعلیم و تربیت استفاده از محبت است. پیشنهاد می شود دست اندرکاران حوزه تعلیم و تربیت از این الگو نهایت استفاده را ببرند.
ویژه نامه فصلنامه پژوهش در نظام های آموزشی، دوره 14 (تابستان1399 )، صفحه 546-525
ارسال نظر