تاثیر منفی استفاده از صفحه‌های نمایش الکترونیکی بر توانایی شناختی کودکان

یک بررسی جدید نشان می‌دهد کودکان 8 تا 11 ساله‌ای که کمتر از 2 ساعت در روز از وسایل دارای صفحه نمایش الکترونیکی برای تفریح استفاده می‌کنند، در آزمون‌های توانایی ذهنی نمره بالاتری به دست می‌آورند.
درصورتی‌که 9 تا 11 ساعت خواب شبانه هم به این استفاده کمتر از صفحات نمایش الکترونیکی اضافه می‌شد، کودکان بهترین کارکرد شناختی را داشتند.
این پژوهشگران می‌گویند لازم است بررسی بیشتری درباره درک بهتر اثرات انواع متفاوت استفاده از صفحه نمایش الکترونیکی انجام شود.
البته آنان می‌پذیرند که بررسی مشاهده‌ای‌شان فقط یک همراهی میان زمان استفاده از صفحه نمایش الکترونیکی و توانایی شناختی را نشان می‌دهد و رابطه سببی را ثابت نمی‌کند.
همچنین این پژوهشگران شیوه استفاده از صفحه نمایش الکترونیکی (تماشای تلویزیون، انجام بازی‌های ویدئویی و استفاده از رسانه‌های اجتماعی)‌ را در این بررسی تفکیک نکرده بودند.
پژوهشگران در این بررسی بر روی 4500 کودک آمریکایی با استفاده از پرسشنامه مدت زمان صرف شده برای فعالیت جسمی،خواب و زمان استفاده تفریحی از دستگاه‌های دارای صفحه نمایش الکترونیکی را در این کودکان تعیین کردند.
کودکان همچنین آزمونی را انجام دادند که مهارت‌های شناختی‌شان از جمله حافظه، زبان و تمرکز را اندازه می‌گرفت.
این بررسی نشان داد که کودکانی که هر روز کمتر از 2 ساعت استفاده تفریحی از صفحه نمایش الکترونیکی دارند، 9 تا 11 ساعت می‌خوابند و دست کم یک ساعت فعالیت جسمی انجام می‌دهند، توانایی شناختی بهتری نسبت به کودکانی دارند که این خصوصیات را ندارند.
استفاده کمتر از 2 ساعت در روز از صفحه نمایش الکترونیکی بیشترین ارتباط را با کارکرد بهتر در آزمون مهارت‌های شناختی داشت.
بررسی‌های پیشین شواهدی به دست داده‌ بودند که بازی‌های ویدئویی و برنامه‌های آموزشی تلویزیون ممکن است مهارت‌های شناختی کودکان را تقویت کنند
اما این بررسی که یافته‌های آن در ژورنال بهداشت کودکان و نوجوان لنست منتشر شده است، به این نتیجه می‌رسد که استفاده از وسایل الکترونیکی موبایل و رسانه‌های اجتماعی ممکن است برای توانایی تمرکز، حافظه و کنترل امیال آنی در کودک زیان‌بار باشد.
البته این پژوهشگران به محدودیت‌های بررسی‌شان هم اشاره می‌کنند، از جمله اینکه داده‌ها بر مبنای گزارش شخصی کودکان به دست آمده است. همچنین پرسشنامه‌ها فقط در شروع بررسی بوسیله کودکان پر شدند و چگونگی تغییرات رفتارهای کودکان در طول زمان پیگیری نشدند.