نقاشی در کودکی معیار هوش در بزرگسالی

این تحقیق بر روی بیش از 700 جفت دوقلوی همسان و غیرهمسان به انجام رسید و مشخص شد که ژنها، نقش تعیین کننده ای در توانایی نقاشی کشیدن و نیز هوش فرد در آینده دارد.

دکتر رزالیند آردن، استاد روانپزشکی در کینگز کالج لندن و سرپرست این تیم پژوهشی می گوید: «رابطه ای ملایم میان توانایی ترسیم درست یک کودک و هوش او در سالهای بعد وجود دارد. منظور از رابطه ملایم این است که عوامل تعیین کننده بسیاری اعم از ژنتیک و محیط در این میان وجود دارند و توانایی نقاشی، تنها عامل نشان دهنده هوش کودک نیست».

در این تحقیق ، 25504 کودک دوقلو مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا از این کودکان در سن 4 سالگی خواسته شد تا تصویر یک بچه را نقاشی کنند. سپس به تصویر کشیده شده نمره ای از صفر تا 12 داده شد. این نمره بر اساس وجود جزئیاتی نظیر چشم، بینی، گوش، بدن و مو در نقاشی داده می شد. همچنین در همین سن، میزان هوش آنها نیز سنجیده شد.

در گام بعدی، هوش این بچه ها در سن 14 سالگی مورد سنجش قرار گرفت. از انطباق نمره ضریب هوشی و نمره ای که بچه ها از نقاشی در سن چهار سالگی گرفته بودند مشخص شد که رابطه ای میان این دو وجود دارد.

آزمون «کشیدن تصویر یک بچه» در سالهای دهه 1920 برای تعیین میزان هوش کودکان طراحی شده بود، اما مشاهده رابطه نتیجه این آزمون با هوش فرد در سن 14 سالگی تاکنون بی سابقه بود.

این پژوهشگران همچنین به بررسی امکان انتقال توانایی نقاشی کشیدن از طریق ژنها پرداختند. دوقلوهای همسان، ساختار ژنتیکی یکسانی دارند، در حالی ساختار ژنتیکی دوقلوهای غیرهمسان، تنها 50 درصد است. با این حال، هر دوی این دوقلوها در محیط های یکسانی بزرگ می شوند. این مطالعه نشان داد که احتمالاً شباهت توانایی نقاشی در میان دوقلوهای همسان، تا حدی به خاطر ژنهای مشابه آنها است. با این حال نحوه دخالت ژنها در توانایی نقاشی هنوز آشکار نشده است.

دکتر آردن تاکید دارد که این یافته نباید والدین را نگران سازد، زیرا  نقاشی کودکان تنها عامل نشان دهنده هوش آنها در بزرگسالی نیست.

مشروح این تحقیق در ژورنال «علوم روانشناختی» (Psychological Science) منتشر شده است.