تاملی برتقویت سرمایه شناختی به عنوان مهمترین استراتژی در آموزش و پرورش

دانش آموزان دوازده سال در مدرسه حضور دارند اما بعد از دوازده سال هیچ کس از برون داد مدرسه راضی نیست چون انتظار دارند دانش آموزان در این سن درست تصمیم بگیرند، درست ارزیابی کنند، درست ارتباط برقرار کنند، هیجانات خود را کنترل کنند، کنترل درونی داشته باشند، بتوانند با افراد دیگر کار تیمی کنند، در کار خلاق و نوآور باشند. چرا؟

چون از دبستان و قبل از آن روی توجه، تمرکز وحافظه فعال کار نمی شود . مدارس به آموزش محتوا و ارزشیابی از محتوا دل خوش کرده اند. کاری به آموزش و توسعه مهارتهای تفکر و پرسشگری ندارند. کتابها و فعایت های یادگیری نسبت خود را بطور کامل با توسعه سرمایه شناختی مشخص نکرده اند. چند سالی است به همت ستاد علوم شناختی که زیر نظر معاونت علمی ریاست جمهوری فعایت می کند موضوع علوم شناختی که به یافته های مبتنی بر مغز بر می گردد توجه شده است. این ستاد به دنبال اشاعه و ترویج سرمایه شناختی در جامعه است. پس از پژوهش های انجام شده به دنبال کاربردی کردن آن در آموزش وپرورش هستند. در نشست مشترک این ستاد با سازمان پژوهش قرار است زمینه فراهم شود تا یافته های علوم شناختی در برنامه های درسی مورد عنایت قرار گیرد و بسته های یادگیری در این زمینه پس از تایید سازمان پژوهش در اختیار مدارس قرار گیرد.

در این میان ظرفیت برنامه ویژه مدرسه فرصت مناسبی است تا آموزش مهارتهای تفکر در اولویت قرار گیرد و با بهرگیری از بسته های یادگیری مرتبط با علوم شناختی که جنبه داستان، بازی و....دارد به رشد این سرمایه شناختی  کمک شود . معلمان، مدیران و مربیان در این نقش کلیدی دارند لذا در نظر است  نسست های علمی و دوره های آموزشی در این زمینه برگزار شود که به موقع اطلاع رسانی خواهد شد.