عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس بیان داشت: فیلسوف تعلیم و تربیت را باید اصلاحگر تعلیم و تربیت تعریف کرد.
به گزارش روابط عمومی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، محمود مهرمحمدی در نشست علمی تخصصی «تجربه‌های برگرفته از روند گذشته تحول در آموزش و پرورش، ترسیم چشم انداز آینده» که در پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش و زیر نظر سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی برگزار شد، گفت: انجمن فلسفه تعلیم و تربیت، فعال ترین و با سابقه ترین انجمن در این حیطه در ایران است. این تقدم اگر الزاما تقدم فضل معنا نمیدهد اما انتظارات از این رشته را بالا می برد. عملکرد رشته فلسفه تعلیم و تربیت تا چه اندازه با این انتظارات مطابق است؟ انجمن فلسفه تعلیم و تربیت حتما باید پاسخ مدللی برای این سوال داشته باشد.
عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه ماموریت ذاتی رشته و انجمن فلسفه تعلیم و تربیت اصلاح و گره گشایی از امر تربیت است، گفت: این رشته مرهون نظرورزی بی وقفه، هوشمندانه و نوآورانه پیرامون مسائل مبتلابه تعلیم و تربیت به ویژه در زیست بوم ایران است.
وی افزود: حیات این رشته و اصحاب آن وابسته به تداوم کنشگری برای رفع چالش ها و جان بخشیدن به تعلیم و تربیت است. برای همه فلسفه های مضاعف این معنا صادق و این حکم جاری است.
مجری طرح سندتحول بنیادین آموزش و پرورش با بیان اینکه فیلسوف تعلیم و تربیت را باید اصلاحگر تعلیم و تربیت تعریف کرد، گفت: خواه این اصلاحات محقق شود یا نشود. ریشه عدم تحقق ایده ها و اندیشه های اصلاحی اگر به کیفیت و کفایت ایده ها و تناسب آن با نیازها باز می گردد که باید آشکارا در مقام آسیب شناسی و اصلاح گزاره ها و ایده های اصلاحی برآمد و شجاعانه پا به میدان گذاشت.
وی ادامه داد: اما گاهی عدم تحقق متاثر از انصراف مدیران و متولیان امر اعم از آموزش و پرورش یا جامعه از انجام کار درست است که نمونه های متعددی برای آن سراغ داریم. اگر با چنین موانعی روبرو باشیم بر ایده های اصلاحی و ایده پردازان آن حرجی نیست.
وی افزود: آیا اصحاب این حوزه معنایی از مراد نیافته اند واقعا به قدر وسع کوشیده اند؟
مجری طرح سندتحول بنیادین آموزش و پرورش در ادامه به تبیین و بررسی دلایل ناکامی در اصلاحات آموزش و پرورش پرداخت.
ارسال نظر