به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، دکتر ابراهیم طلایی رئیس اسبق پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در نشست مشترک اعضای هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش و روسای پژوهشکده ها که با حضور دکتر تورانی صبح امروز (سه شنبه 16 مردادماه 97) برگزار شد، ضمن ابراز خرسندی از این که پس از 3 سال توفیق یافته تا در جمع پژوهشگران حضور یابد، دعوت از اندیشمندان و صاحب نظران و تبادل نظر با آنان را به فال نیک گرفت و اضافه کرد: یکی از عوامل مهم در کناره گیری من جدایی و عدم هم سویی بخش های مختلف بود که کندی کار را در پی داشت.
وی افزود: مطلبی که قصد ارائه آن را دارم بخشی از رساله پست دکترای من است که مطالعات میدانی آن در دو مدرسه ایرانی و آلمانی به مورد اجرای آزمایشی گذاشته شده است.
در بررسی های انجام گرفته به این نتیجه رسیدم که بسیاری از یافته های نظری به منصه ظهور در میدان عمل نرسیده اند. لذا این سئوال مطرح شد که چرا این اتصال برقرار نشده؟ در متدولوژی از چه الگوهایی استفاده شده که نتیجه نداشته و با استفاده از چه الگوهایی می توان زمینه توسعه نظر را فراهم ساخت؟
کل بحث در گفتمانی به نام« علم بهداری مدرسه» شکل گرفته است. در این نظریه برخلاف تصور غالب که گفته می شود"نظریه های زمینه عمل را فراهم می کنند" در پی آن است که مشخص نماید عمل ها نیز گاهی در بروز و ثبوت نظریه ها موثرند.
در ادامه این نشست، حاضران به طرح سئوالات خود پرداخته و دکتر طلایی به آنها پاسخ داد.
ارسال نظر