کتاب حاضر به توصیف و تحلیل موضوعات اصلی صرف زبان فارسی از منظر چندین رویکرد نظری پرداخته و از دو بخش با 10 فصل تشکیل شده است.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، حوزه صرف یک زبان با حوزههای دیگر زبان یعنی واج‌شناسی، نحو و معناشناسی نیز تعامل دارد، به این دلیل‌‌که زبان همچون شبکۀ به‌هم‌بافته‌‌ای است که زیرنظام‌های آن به‌‌رغم استقلال، از جهاتی به یکدیگر وابسته‌‌اند. کتاب حاضر به توصیف و تحلیل موضوعات اصلی صرف زبان فارسی از منظر چندین رویکرد نظری پرداخته و از دو بخش با 10 فصل تشکیل شده است. در بخش اول، فصل‌های اول، دوم و سوم، مقدمه‌ای کوتاه دربارة حوزة صرف و جایگاه آن در زبان‌شناسی معاصر، مفاهیم بنیادی در این حوزه و سپس پیشینه‌‌ای درخصوص مطالعات صرفی پیش‌زایشی تا پایان ساخت‌‌گرایی و مراحل آغازین دستور زایشی تا دهۀ هفتاد میلادی در قرن بیستم آورده شده است. در بخش دوم، فصل‌های چهارم تا هفتم کتاب، مبانی نظریه‌های صرفی معاصر تأثیرگذار معرفی و توضیح داده شده‌اند، ازجمله صرف تکواژبنیاد، صرف واژه‌بنیاد، صرف توزیعی و نیز رویکردهای صرفی غیرخطی (مانند صرف بهینگی)، که در نیمۀ دوم قرن بیستم در راستای دستور زایشی شکل گرفته‌‌اند، و مهم‌تر آنکه پس از معرفی این نظریه‌‌ها در هر فصل، صرف زبان فارسی به شکل عملی، تا حد امکان، در چارچوب این نظریه‌‌ها و رویکردهای نظری تحلیل شده است. در فصل هشتم، در چارچوبی غیرزایشی، صرف ساختی و کاربرد آن در تحلیل صرف زبان فارسی مورد بررسی قرار گرفته است. فصل نهم به رویکرد تاریخی در تحلیل صرفی اختصاص یافته است، و در فصل دهم به تعامل صرف با دیگر حوزههای زبان و در نهایت به یافته‌‌های بررسی‌های صرفی در این کتاب پرداخته شده است. در پایان هر فصل پرسش‌ها و تمرین‌هایی داده شده است تا دانشجویان با بحث و بررسی به آن‌ها پاسخ دهند.
نویسندگان: فائزه ارکان و تهمینه حیدپور بیدگلی
ناشر: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها(سمت)
سال نشر: 1399/ 362ص.