به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، جلسه شورای مدیران به ریاست دکتر حیدر تورانی و با حضور مدیران سازمان تشکیل گردید، به تشریح طرح «طرح یادگیری خودراهبر» و ابعاد مختلف آن و همچنین ارزیابی و ارائه نظرات پیشنهادی در این خصوص پرداخته شد.
در این جلسه ابتدا جناب آقای مظاهری دلایل اهمیت و ضرورت توجه به این طرح در سازمان را ذکر نمودند. از جمله اینکه ماهیت ماموریتها و وظایف سازمان و تنوع موضوعی دفاتر و واحدهای سازمانی(از پژوهش در حوزههای مختلف تعلیم و تربیت همچون موضوع کودکان استثنائی، تا تولید فیلم آموزشی و تالیف کتاب در حوزههای یادگیری نظری و فنی و حرفه ای) و همچنین سطوح بالای علمی و دانشی اعضای سازمان و تفاوت سطح دانشی آنها مستلزم گرایش بیشتر به سمت یادگیریهای خودمحور در حوزه توسعه یادگیری اعضای سازمان تدارک تمهیدات لازم برای پیاده سازی «طرح یادگیری خودراهبر» است.
مظاهری با اشاره به تعریف اصطلاحی و کاربردی «یادگیری خودراهبر» آن را نوعی فرایند یادگیری محور دانست که در آن معمولا یادگیرنده و یاددهنده یکی است و اعضای سازمان خود با یا بدون کمک دیگران، برای شناسایی نیازهای یادگیری خود، تشخیص اهداف یادگیری، جستجو و شناسایی منابع مرتبط با نیازهای خود برای خودیادگیری، کشف و اجرای راهبردهای مناسب یادگیری و خودارزیابی از برآیندهای یادگیری، اقداماتی ابتکاری انجام می دهند.
وی تصریح کرد: ترویج و تعالی «یادگیرندگان خودراهبر» در سازمان خط ویژه آموزش و ارتقاء منابع انسانی سازمان در کنار برگزاری آموزشهای ضمن خدمت جاری است. ما در این طرح ضمن تبیین مساله و فرایندهای اجرایی آن از جمله تدوین آیین نامه، فرهنگ سازی، زمینه سازی برای مشارکت و همراهی مدیران ارشد سازمان با عملیاتی کردن طرح و مشارکت جمعی همکاران سازمانی را نیز فراهم می سازیم.
در ادامه جلسه، رئیس گروه برنامه ریزی آموزش نیروی انسانی، به تشریح جزئیات طرح و مزایای آن در سازمان و اینکه در آیین نامه های سازمانی موضوع توسعه فردی و خودآموزی مورد تاکید است، پرداخت.
در ادامه حاضران ضمن ارائه نظرات و پیشنهادات خود به بحث و تبادل نظر پرداختند.
که اهم مطالب مطرح شده عباتند از:
- خود آموزی و توسعه فردی جزئی از وظایف اعضای سازمان است. به عبارت دیگر جنس فعالیتها و وظایف کارشناسان سازمان، جهت دستیابی به اهداف موردنظر، با «خودیادگیری» عجین است.
- فرهنگ و جو سازمانی خصوصاً رویکرد مدیران ارشد سازمانی بایستی اعضای سازمان را به سمت «یادگیری خودراهبر» ترغیب نماید.
- برای ظهور و بروز «یادگیری خودراهبر» در همکاران سازمانی، باید زمینه احساس خودمختاری و احساس موفقیت در آنها ایجاد گردد.
- این نوع یادگیری که از آموزشهای خودانگیخته نیز نشات می گیرد، رویکرد فردی دارد، ولی بایستی برای ایجاد یادگیری موثرتر، نتایج آن، به سمت یادگیری جمعی سوق داده شود.
- با ایجاد گروه های مباحثه ای، جلسات نقد و بررسی، پژوهش خوانی، کتاب خوانی و شرکت در اقدام پژوهی ها، به ترویج و اشاعه این نوع نگاه در سازمان که منجر به توسعه و تحول حرفه ی و تعالی سازمانی خواهد شد، کمک شود. مولفه اشتراک گذاری دانش که در طرح استقرار مدیریت دانش مطرح است، در همین راستا قابل تفسیر می باشد.
- در این راستا بایستی وضعیت موجود و مطلوب آموزش برای هر پُست مشخص شود.
- باید برای نیروهای مستعد سازمان، زمینه های انگیزشی در این خصوص فراهم شود، تا رشد نمایند.
- در این طرح «فرایند» مهم است، لذا خیلی به دنبال نتیجه نباشیم. همه اینها سود است.
- این طرح باید به سمت ارائه گواهی شایستگی حرفه ای به اعضای سازمان سوق داده شود.
- تدارک ملزومات و ساز و کارهای لازم جهت اجرای کیفی این طرح در سازمان بسیار مهم است.
در جمع بندی موضوع دکتر تورانی که ضرورت این طرح را با ذکر جمله «سازمان یادگیرنده، محصول یادگیری سازمانی است» بیان نمودند، اضافه کردند، مدیریت سازمان از عملیاتی کردن این طرح در سازمان حمایت خواهد کرد و بر تشکیل شورای راهبری آموزش سازمان با حضور تعدادی از مدیران و متخصصان تشکیل و این طرح را راهبری نمایند.
ارسال نظر