حفظ ذات و دستیابی به امنیت و آرامش از میل های اساسی در انسان است. نظریه های امنیت بر اساس نوع جهان بینی شکل گرفته است. درغرب بر پایه جهان بینی برخاسته از رنسانس بنا و دارای نگاهی مادی است. در این بینش، انسان حیوانی تکامل یافته از نسل میمون و با خواسته هایی حیوانی، در جهانی زندگی میکند که در آن تنازع بقا حاکم و انسان گرگ انسان است. بنابراین، ناامنی و تهدید در آن دائمی و باید حداکثر قدرت را داشته تا بتواند تهدیدهای انسانی را از خود دور کند. اما امنیت از نگاه امام خمینی(ره) بر اساس آموزههای اسلامی شکل می گیرد. انسان موجودی ابدی است و دارای فطرتی پاک و عدالتطلب، نوعدوست و خداجو که به دنبال کمال مطلق است. امنیت دنیا و آخرت همزمان دیده میشود و ریشه دستیابی به آن، ایمان به خدا و توکل به او است. افراد جامعه در پی خودالهی کردن، هستند. اداره جامعه به دست رهبران الهیِ مسئول در مقابل مردم و دین، صورت می گیرد و ترویج فرهنگ ایثار و حضور مردم در صحنه، بر این مبنا است. مقاله حاضر به روش کتابخانه ای و با تحلیل محتوا و تطبیق دو نظریه، ضمن بیان موضوع، نظریه مختار را می پروراند.
نویسندگان: سید حسین هاشمی، ، علی اکبر علی زاده برمی
دو فصلنامه انسان پژوهی دینی، پاییز و زمستان 1396 - شماره 38، ص186 - 165
ارسال نظر