به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، در واژه‌نامه تخصصی(ترمینولوژی) آموزش و پرورش در خصوص واژه سن تحصیل/   Educational؛ School Age: میزان عملکرد تحصیلی دانش‌آموز نسبت به حد متوسط میزان تحصیل همسالان خود. مثلاً هرگاه کودک هشت ساله‌ای عملکرد آموزشی معادل دانش‌آموز نُه سال داشته باشد، گفته می‎شود سن آموزشی او نُه است، در حالی که سن زمانی او هشت است. سن آموزشی به‌وسیله آزمون‌های استاندارد شده تعیین می‎شود.

سن یادگیری، سن آموزش

سن تعلیم‌ و‌ تربیت رسمی/Formal Education؛ Schooling Age: بر اساس قانون آموزش‌ و‌ پرورش، کودکانی که در ابتدای مهر ماه هر سال‌ تحصیلی، ۶ سال تمام را پشت سر گذاشته باشند، می‌توانند برای تحصیل در پایه اول ابتدایی ثبت‌نام کنند. بر اساس سند تحوّل بنیادین سن تعلیم‌ و‌ تربیت رسمی پنچ سالگی است، امّا سن افراد لازم‌التّعلیم (لازم‌التّربیه) طبق قانون مشخص می‎شود.

سن تحصیل، سن آموزش

سنّ ثبت‎نام/ Registration Age: فاصله زمانی بین تاریخ تولد تا تاریخ ثبت‌نام فرد در مدرسه که بر حسب سال‌های کامل سپری شده از عمر او، محاسبه می‎شود.

سن عقلی/Mental Age: درجه یا میزان هوش یک فرد در مقایسه با فرد یا افراد دیگر گروه سنی خود؛ به این ترتیب وقتی گفته می‎شود سن عقلی کودک ۱۰ است، بدین معنی است که این فرد توانسته است به انداره کودکان متوسط ده ساله به سؤالات آزمون هوش استاندارد شده این سن پاسخ دهد. این اصطلاح را «آلفرد بینه» معرفی کرد که به سطح هوش متوسط در یک سن خاص نیز، اطلاق می‎شود.

سن زمانی، هوشبهر

سن قانونی/ Legal Age: سنی که شخص پس از رسیدن به آن، حقوق یا وظیفه‌های معینی پیدا می‌کند؛ در ایران 16 سالگی سن قانونی است.

منسوب به قانون، مطابق قانون؛ مقابل غیرقانونی.

سن متعارف تحصیل/ Standard Educational Age: سن واقعی تحصیل در پایه یا دوره تحصیلی که معمولاً (در صورت ثبت‌نام به موقع و قبولی هر ساله) باید دانش‌آموز در روال عادی تحصیل، در آن پایه و دوره تحصیل کند. در دوره پیش‌دبستانی چهار الی پنج سالگی، در دوره‌ابتدایی شش الی ده سالگی، در دوره راهنمایی یازده الی سیزده سالگی، در دوره متوسطه چهارده الی شانزده سالگی و در پیش‌دانشگاهی هفده سالگی سن متعارف است.