حجت الاسلام لطیفی با اشاره به اسناد و منویات بالادستی به عنوان یکی از چالش های پیش روی نظام آموزش و پرورش، گفت: سند شرط لازم است ولی شرط کافی نیست.
مراسم افتتاحیه همایش ملی «نظریه علم اسلامی و کاربست آن در نظام آموزش پرورش» پیش از ظهر روز پنج شنبه پنجم اردیبهشت ماه ۹۸ در سالن همایش های غدیر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار شد.
حجت الاسلام علی لطیفی مؤسس پژوهشکده تعلیم و تربیت و استاد فلسفه تعلیم و تربیت در این همایش با بیان این که سه چالش اساسی در مسیر اسلامی سازی دروس در آموزش و پرورش وجود دارد، گفت: چالش اول یا همان سطح نخست که لایه های بنیادین بحث را شامل می شود نوعی ساده انگاری در ارتباط با مبانی نظری آموزش و پرورش است.
وی افزود: این درحالی است که تعلیم و تربیت و نظام آموزش مدرسه ای یک پدیده مدرن بسیار پیچیده است و دقیقا همان چالش ها و مصیبت های بانکداری در حوزه مدرسه نیز وجود دارد، هرچند واژه مدرسه بسیار زیبا است.
حجت الاسلام لطیفی یادآور شد: بنده سندی دیدم که یکی از وزرای دربار شاهان قاجار تأکید کرده بود که وقتی فرهنگی از غرب وارد کشور می شود خوب است که واژه های غربی تغییر پیدا کند تا حساسیت زا نباشد، مدرسه دقیقا از همین مقوله است.
وی با بیان این که مشکل اصلی ساده انگاری در مواجهه نظری با این گونه مسائل است، گفت: ما وقتی از نقش دین در برنامه درسی صحبت می کنیم باید اصل برنامه درسی را بدانیم، در حالی که گاهی ما این ساده انگاری مفاهیم مدرن را در پیش پوشش الفاظ تاریخی بیان کردیم و اجازه ندادیم که خودش را نشان بدهد درحالی که بدون ترجمه اگر می آمد بهتر خودش را نشان می داد.
ین پژوهشگر فلسفه تعلیم و تربیت در ادامه خاطرنشان کرد: چالش دوم ناظر به اسناد و منویات و ملاحظات بالادستی است، چراکه کشور ما دچار سند نویسی و سند زدگی است که در برخی زمینه ها کفایت نظری را ندارند و مشکلات جدی را پی داشته است.
وی اضافه کرد: هرچند سند شرط لازم است ولی شرط کافی نیست، یعنی عیب گاهی در خود سند است و گاهی در فرهنگ است که هر دو باید اصلاح شود؛ چالش سوم آن است که عمل زدگی ها در مقام علم منشأ بسیاری از مشکلات شده است و به همین خروجی نهایی ما قابل اتکا نیست.
حجت الاسلام لطیفی با طرح این سؤال که ما چرا به سمت نقد خودمان نمی رویم؟ گفت: همین تلقی متأسفانه وجود دارد که ما از تجارب دیگران استفاده می کنیم در حالی که چارچوب های کلی دیدگاه های علم دینی به صراحت در آموزش و پرورش قابل کاربرد نیست پس این پیچیدگی ها را باید متوجه باشیم، ما نمی توانیم دیگران را نقد کنیم ولی از خودمان حرفی نداشته باشیم.
وی در پایان ابراز داشت: در آموزش و پرورش در طول این چند سال به ویژه بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی کارهای زیادی صورت گرفته ولی کافی نیست و هنوز راه نرفته زیاد داریم./
مراسم افتتاحیه همایش ملی «نظریه علم اسلامی و کاربست آن در نظام آموزش پرورش» پیش از ظهر روز پنج شنبه پنجم اردیبهشت ماه ۹۸ در سالن همایش های غدیر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار شد.
حجت الاسلام علی لطیفی مؤسس پژوهشکده تعلیم و تربیت و استاد فلسفه تعلیم و تربیت در این همایش با بیان این که سه چالش اساسی در مسیر اسلامی سازی دروس در آموزش و پرورش وجود دارد، گفت: چالش اول یا همان سطح نخست که لایه های بنیادین بحث را شامل می شود نوعی ساده انگاری در ارتباط با مبانی نظری آموزش و پرورش است.
وی افزود: این درحالی است که تعلیم و تربیت و نظام آموزش مدرسه ای یک پدیده مدرن بسیار پیچیده است و دقیقا همان چالش ها و مصیبت های بانکداری در حوزه مدرسه نیز وجود دارد، هرچند واژه مدرسه بسیار زیبا است.
حجت الاسلام لطیفی یادآور شد: بنده سندی دیدم که یکی از وزرای دربار شاهان قاجار تأکید کرده بود که وقتی فرهنگی از غرب وارد کشور می شود خوب است که واژه های غربی تغییر پیدا کند تا حساسیت زا نباشد، مدرسه دقیقا از همین مقوله است.
وی با بیان این که مشکل اصلی ساده انگاری در مواجهه نظری با این گونه مسائل است، گفت: ما وقتی از نقش دین در برنامه درسی صحبت می کنیم باید اصل برنامه درسی را بدانیم، در حالی که گاهی ما این ساده انگاری مفاهیم مدرن را در پیش پوشش الفاظ تاریخی بیان کردیم و اجازه ندادیم که خودش را نشان بدهد درحالی که بدون ترجمه اگر می آمد بهتر خودش را نشان می داد.
ین پژوهشگر فلسفه تعلیم و تربیت در ادامه خاطرنشان کرد: چالش دوم ناظر به اسناد و منویات و ملاحظات بالادستی است، چراکه کشور ما دچار سند نویسی و سند زدگی است که در برخی زمینه ها کفایت نظری را ندارند و مشکلات جدی را پی داشته است.
وی اضافه کرد: هرچند سند شرط لازم است ولی شرط کافی نیست، یعنی عیب گاهی در خود سند است و گاهی در فرهنگ است که هر دو باید اصلاح شود؛ چالش سوم آن است که عمل زدگی ها در مقام علم منشأ بسیاری از مشکلات شده است و به همین خروجی نهایی ما قابل اتکا نیست.
حجت الاسلام لطیفی با طرح این سؤال که ما چرا به سمت نقد خودمان نمی رویم؟ گفت: همین تلقی متأسفانه وجود دارد که ما از تجارب دیگران استفاده می کنیم در حالی که چارچوب های کلی دیدگاه های علم دینی به صراحت در آموزش و پرورش قابل کاربرد نیست پس این پیچیدگی ها را باید متوجه باشیم، ما نمی توانیم دیگران را نقد کنیم ولی از خودمان حرفی نداشته باشیم.
وی در پایان ابراز داشت: در آموزش و پرورش در طول این چند سال به ویژه بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی کارهای زیادی صورت گرفته ولی کافی نیست و هنوز راه نرفته زیاد داریم./
ارسال نظر