به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، مقایسه تطبیقی راهبردهای مدیریت مدرسه محوری در نظام های مختلف آموزشی با حضور کارشناسان و اعضای هیات علمی در مکان پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش برگزار شد.
در این نشست دکتر کیومرث فلاحی عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش از مدیریت مدرسه محور به عنوان یکی از استراتژی های اصلاح تعلیم و تربیت در نظام های آموزشی یاد کرد و افزود: در این راهبرد تمایل زیادی به تفویض اختیار و تصمیم گیری به مدارس شده است.
فلاحی تاکید کرد: تجربه نظام های آموزشی مدرسه محور بیانگر دسترسی جامعه به تعلیم و تربیت کیفی توام با ضمانت بیشتر است.
وی ادامه داد: در این مسیر مشارکت مردم در اداره مدرسه برابر با چارچوب سیاست های کلان آموزش ملی افزایش می یابد.
عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش گذر از تمرکز اداری به سمت عدم تمرکز، تفویض اختیار بیشتر از مرکز به اداره های محلی، وجود راهبردی برای برنامه ریزی درسی بر اساس نیازهای محلی و مشارکت معلمان و اولیاء و حتی دانش آموزان در تصمیم گیری های مربوط به مدرسه را از اهم فعالیت های نظام آموزشی مدرسه محور برشمرد.
دکتر فلاحی رویکرد آموزش مدرسه محور را پاسخ به نیازهای آموزش و پرورش در جهان امروز معرفی و تصریح کرد: جهان امروز صحنه دگرگونی های چشمگیر در عرصه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است.
وی خاطر نشان کرد: تاثیر این دگرگونی ها و دشواری ها بر همه ابعاد نظام های آموزشی وظیفه آموزش و پرورش را به مراتب بیش از گذشته دشوار کرده است.
فلاحی رشد شتابان دانش، اعتلای جامعه جهان، شعارهای محوری آموزش برای همه و همه برای آموزش، آموزش برای زیستن و برابری فرصت های آموزشی توام با آموزش مادام العمر را از جمله مفاهیم پیچیده و چالش ساز نظام های آموزشی ذکر کرد.
عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش توجه به رویکرد تغییر برای امکان رویارویی با چالش ها و مهار کردن بحران ها، نواندیشی در زمینه اهداف، مدیریت آموزش و پرورش، گرایش نظام های آموزشی به تمرکززدایی و مدرسه محوری و معرفی مدرسه به عنوان کانون دگرگونی ها را مهم ارزیابی کرد.
وی با اشاره به درگیر بودن ذهن برنامه ریزان آموزشی کشور طی سه دهه گذشته در خصوص ایجاد تحول در نظام آموزشی کشور گفت: نظام آموزش و پرورش ایران با ساختاری متمرکز و بدنه ای پرحجم نیازمند تحولی جدی برای افزایش اثزبخشی و کارایی است.
فلاحی افزود: آموزش و پرورش متمرکز، قدرت آفرینندگی، اندیشیدن و پویایی را از معلم و دانش آموز سلب می کند.
وی بی رغبتی و پایین بودن انگیزه و افزایش میزان افت تحصیلی در این گونه نظام ها را نیازمند ارایه راهبردهای نو، واقع بین و منطبق با شرایط و امکانات جامعه دانست.
عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش توجه به مدرسه محوری را از جمله راه های مقابله با مشکلات معرفی و تصریح کرد: مدرسه محوری نوعی فراخوان برای مشارکت معلمان، مدیران، دانش آموزان و والدین در اداره امور مدرسه و نوعی اعتماد و اطمینان به قابلیت های آن ها به شمار می رود.
دکتر فلاحی توسعه مشارکت های مردمی در بخش آموزش و پرورش، تمرکززدایی در نظام اداری و اجرایی، ارتقای سطح کارایی و توانایی مدارس، فرصت اظهار نظر و مشارکت دانش آموزان در رهبری آموزش و ایفای نقش فعال در اداره مدرسه، اعطای استقلال و اختیار برای برنامه ریزی در زمینه های آموزشی، پرورشی و اداری مدارس و استفاده بهینه از توانایی و ظرفیت های مدیران، معلمان و اولیاء برای دستیابی به اهداف متعالی را مهمترین اهداف متعالی مدرسه محوری در نظام آموزش و پرورش ایران برشمرد.
وی در پایان نظام های آموزشی جهان را در چهار اصل مشارکت پذیری، تمرکززدایی، انعطاف پذیری و تفویض اختیار دارای اشتراک دانست و افزود: از میان این چهار اصل مشارکت پذیری دارای نقش محوریت و اولویت بیشتر است.
ارسال نظر