به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پپوهش و برنامه ریزی آموزشی ابوطالب حافظی خاطرنشان کرد: استقبال از مدرسه به گونه ای بود که به جای 30 نفر، 104 نفر در مدرسه ثبت نام و حضور پیدا کردند و 8 دیماه 1231 این مدرسه با حضور ناصرالدین شاه افتتاح شد.
وی تصریح کرد: 2 رشته طب، 3 رشته نظامی، یک رشته معدن، 2 رشته فنی و مهندسی از جمله رشته های تحصیلی بود و تعداد دانش آموزان به 104 نفر رسید.
مدیر مدرسه دارالفنون اظهار داشت: عموماً دانش‌آموزان از قشر مرفه بوده و کسانی بودند که تقریباً دوره متوسطه را گذارنده بودند و اساتید دانش‌آموزان به فرانسه زبان بودند و زبان مورد استفاده دانش‌آموزان فارسی؛ در نتیجه مترجمانی را انتخاب کردند که هر کلاس در سال اول، یک معلم زبان فرانسه و یک مترجم در کنار یکدیگر قرار داشت و دروس را آموزش می‌دادند.
حافظی افزود: سال دوم گفتند هر معلم باید کتابی را تهیه کند ومعلمان اتریشی کتاب ها را تألیف کردند و چاپخانه‌ای توسط امیرکبیر ایجاد شده بود و دو دستگاه چاپ سنگی با 18 کارگر در این چاپخانه کار می‌کردند.
وی اضافه کرد: کتاب‌های ترجمه شده به زبان ایرانی در 300 نسخه در این چاپخانه چاپ شد و این مدرسه تا 1308 ادامه کار داد و 80 سال تجربه دوره اول این مدرسه است؛ بعد از این مدت ساختمان مدرسه قدیمی شده بود و در 1305 «تدیّن»، وزیر معارف از مدرسه بازدید کرد و سپس «قراقوزلو»، وزیر معارف قول تدین وزیر قبلی را عملی می‌کند و ساختمان اول را خراب کرد و بعد، نقشه‌ای با 32 اتاق توسط نیکولای مارکوف معمار روسی تبار تبعه ایران، طراحی شد و ترکیبی از معماری اسلامی و ایرانی را ایجاد کرد و مدرسه را ظرف 5 سال از 1308 تا 1313 به اتمام رساند و مدرسه شروع به فعالیت کرد.
حافظی یادآور شد: در سال 1313 دانشگاه تهران نیز افتتاح شد و این امر سبب شد سابقه دانشگاهی دارالفنون از بین برود و دارالفنون تبدیل به دبیرستان شود و از سال 1313 تا 1344 با عنوان مدرسه دارالفنون به حیات آموزشی خود ادامه داد.
ارسال نظر