مشاور رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی با تاکید بر اینکه امور تربیتی برای بازیابی خود باید به روز شده و فراتر از امروز دانش‌آموزان آینده اندیشی کند گفت: امروز نگاه مدیران از ستاد تا صف آموزشی است و تربیت در دکترین تعلیم و تربیت جز شعار و چند برنامه نمادین جایگاهی ندارد.
ابراهیم محمدی در گفت‌وگو با ایسنا، با توجه به فرارسیدن هفته امور تربیتی با اشاره به «گام‌های تحول در امور تربیتی» اظهار کرد: پرورشی مهم‌ترین و حساس‌ترین بخش در وزارت آموزش و پرورش است. حاکمیت و مردم بیشترین مطالبات را از این بخش به‌غایت تأثیرگذار داشته و دارند و به قاعده اولین‌های تغییر نیز در این دستگاه بزرگ به نام پرورشی رقم می خورد.
وی افزود: امروز تربیت اصلی‌ترین مسئله در آموزش و پرورش است و قوام و پایداری آموزش به تربیت در مدرسه وابسته است. با این نگاه تربیت نه تنها باری بر آموزش نیست که بال تعالی و رشد آن است.
مشاور رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی با بیان اینکه موضوع تربیت در آموزش و پرورش که محوری‌ترین مطالبه حاکمیت، مجلس و مردم است هنوز به جد چاره اندیشی نشده و برای برون رفت از دهها دغدغه اقدامی اساسی صورت نپذیرفته است اظهار کرد: ناگفته پیداست با وجود فعالیت‌های شایسته تحسین، هنوز به بخش های زیادی از انتظارات مردمی جامه تحقق پوشانده نشده است.
وی افزود: امروز امور پرورشی با مشکلات عدیده‌ای از جنس ساختار منابع انسانی و مادی و حتی مزاحمت‌ها و کم مهری‌های زیادی مواجه است و می طلبد بررسی و مطالعات آسیب شناسانه مبتنی بر وضعیت، ماموریت و انتظارات صورت گیرد.
محمدی با بیان اینکه با علم به این مسائل و با قطع نظر از اهمیت و اولویت مسائل پرورشی؛ مشکل اصلی در امور پرورشی عدم مفاهمه بین مدرسه و ستاد است و همین خود مناسبات بین نیاز و برنامه را دچار اختلال کرده است گفت: به عبارت دیگر ضعف آشنایی با زبان و زمان دانش‌آموزی؛ برنامه‌سازی ها را در حوزه تربیتی کم اثر ساخته و اقدامات انجامی بواقع و نیاز شناسانه نباشد.
مدیرکل اسبق فرهنگی و هنری وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: امروز نگاه مدیران از ستاد تا صف آموزشی است و تربیت در دکترین تعلیم و تربیت جز شعار و چند برنامه نمادین جایگاهی ندارد. این نگرش خواسته و ناخواسته بر ادبیات و تعاملات سایه انداخته است و مدرسه و نظام برنامه‌سازی را آموزشی کرده است.
محمدی تصریح کرد: مدرسه دیگر خاستگاه تربیت و خانه دوم نیست، بلکه با کمی ملاحظه و اغماض به یک آموزشگاه علمی در قیافه دولتی مانند شده است.
وی با اشاره به اینکه تربیت دیر زمانی است که با مدرسه بیگانه شده و اولیای امر جز پاسخ به چند بخشنامه که همه ساله باز تکرار می‌شود تعهدی بیش ندارند عنوان کرد: برای همین هم مدارس بیش از هر چیز شاکله آموزشی یافته و مدیران آن خود را تحت نظارت و هدایت معاونت‌های آموزشی می دانند.
مشاور رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی افزود: مدیریت جدید باید پرورش را به مدرسه برگرداند و سهم و بهره آن را از این نهاد فرهنگی باز ستاند.
وی با بیان اینکه غبار غربت تربیتی که امروز بر تمام مدارس سایه انداخته است با بازگشت تربیتی به مدرسه زدوده خواهد شد گفت: دیر زمانی است که امور تربیتی را از مدرسه گرفته‌اند و برای امور تربیتی جز چند برنامه نمادین، نمایشی و همایشی برون مدرسه‌ای نگذاشته‌اند.
محمدی با تاکید بر اینکه امور تربیتی برای بازیابی خود باید به روز شده و فراتر از امروز دانش‌آموزان آینده اندیشی کند اظهار کرد: اعتبار امور پرورشی ارتباط تنگاتنگ با برنامه و فعالیت دارد این مهم اگر متناسب با نیاز، ذائقه، مهارت و توان‌بخشی باشد مورد اقبال، حمایت، مشارکت و خودیاری واقع می‌شود.
مشاور رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی ادامه داد: مناسب‌تر این است که در صدر امور تربیتی انجمنی از فرهیختگان و صاحب‌نظران دین پژوهش، روان‌شناس، تربیتی، جامعه‌شناسی و برنامه‌ریزی حضور یابند و برای دانش‌آموزان مناسب‌ترین نسخه برنامه تربیتی، فرهنگی را ارائه کنند.
وی افزود: به نظر می رسد برنامه‌های جاری که اغلب تکراری و بی ارتباط با فقدان تئوری‌های تربیتی نیست اصلی‌ترین مشکل امروز امور تربیتی است. این در حالی است که منابع دینی سرشار از آموزه‌های فکری و رفتاری تربیتی در تراز جهانی است.
ارسال نظر