استاد صفارپور، معلمی تمام عیار است

معاون طراحی و تولید بسته های یادگیری سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی گفت: تمام‌عیار بودن یکی از ویژگی های مهم استاد صفارپور است.

به گزارش روابط عمومی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، جشن نکوداشت استاد عبدالرحمن صفارپور با عنوان "سپاس دوست" با همت مؤسسه انتشارات مدرسه در سالن فردوسی خانه اندیشمندان با حضور اصحاب قلم، کارشناسان فرهنگستان زبان و ادب‌فارسی، مؤلفان، پژوهشگران، مدیران آموزش و پرورش و ناشران و معلمان برگزار شد. در این نشست که آقای دکتر حسن ملکی نیز حضور داشت اظهار داشت: ضمن حضور به‌عنوان معاون و نماینده سازمان پژوهش، به‌خاطر تجربه زیسته و به‌ پاس قدردانی از تلاش‌های ارزشمند این معلم و اندیشمند فرزانه در این مراسم شرکت نمودم.

معاون طراحی و تولید بسته‌های یادگیری سازمان پژوهش ضمن ابراز خوشحالی به‌خاطر حضور در جمع حاضر، گفت: خوشحالی اصلی بنده به این دلیل است که در نشستی شرکت کرده‌ام که از یک انسان خدوم، اندیشمند، دانشمند و معلم واقعی یعنی برادر محترم جناب آقای صفارپور تجلیل می‌شود. به نوبه خودم از انتشارات مدرسه هم به خاطراقدام "سپاس دوست" تشکر می‌کنم.

سپاس از جانب هر کسی لذت‌بخش است. اگر از جانب دوست باشد لذت‌بخش‌تر. عنوان قشنگی برای این مراسم انتخاب شده است چون همه کسانی که به‌نوعی در آموزش و پرورش ایفای نقش می‌کنند چه به‌عنوان معلم و چه به‌عنوان متعلم از دوستداران این اندیشمند به‌حساب می‌آیند و در این جلسه گرد آمده‌اند تا سپاس خود را یکجا به آقای صفارپور تقدیم نمایند.

آقای دکتر ملکی سخنان خود را در دو بخش بیان کردند. در بخش اول در مورد ارزش و اهمیت جلسات نکوداشت نکاتی را عنوان کرد و گفت: این نوع جلسات که برای تشکر و قدرانی از یک انسان اندیشمند برگزار می‌شود وجوه مختلفی دارد یک وجه آن ارزشی و اعتقادی است که به اعتقاد بنده این بُعد جلسات بار معنایی خاصی دارد ولی کمتر به آن توجه می شود و احادیث و روایاتی هم در این خصوص مطرح شده است به‌عنوان مثال، کسی که از مخلوق تشکر نکند بعید است از خالق متشکر باشد این یک امر الهی و ارزشی است. عده‌ای که جمع می‌شوند تا از یک انسان متفکر و اندیشمند تشکر کنند به این بیان الهی عمل می‌کنند، چون یک انسان دانشمند سرمایه‌ای به نام عمرش را صرف کرده تا در وجودش دانش متراکم شده و از تراکم این دانش گویی آفتابی دیگر طلوع کرده و دیگران از نور آن بهره‌برداری می‌کنند. لذا دانش متراکم در وجود یک دانشمند می‌شود نعمت ‌الهی و از این نعمت الهی هر جا قدردانی شود در آنجا خدا حاضر است و در محضر خدا این کار انجام می‌گیرد. بنابراین از بُعد معنوی و ارزشی کار ارزشمندی است چون در قرآن حکیم هم عالمان و اندیشمندان بسیار مورد توجه و عنایت الهی قرار گرفته‌اند.

وجه دیگر این قبیل جلسات تولید سرمایه اجتماعی است. ممکن است انسان سرمایه اقتصادی داشته باشد اما از سرمایه اجتماعی محروم باشد یا ممکن است جامعه‌ای از بُعد اقتصادی بسیار قوی باشد و از جهت سرمایه اجتماعی خیلی ضعیف باشد در این حالت می‌شود گفت این جامعه از نظر اقتصادی سرمایه‌دار است ولی از بُعد سرمایه اجتماعی فقیر است. جامعه‌شناسان و روان‌شناسان زیادی درخصوص سرمایه اجتماعی مباحث متعددی مطرح می‌کنند و کتاب‌های متعددی تألیف و تحقیقات متعددی نیز در جهت ترویج سرمایه اجتماعی انجام شده است. سرمایه اجتماعی چیزی جز مجموعه‌ای از نظام ارزشی و اخلاقی که می‌تواند انسان‌ها را به‌هم نزدیک کند، نیست. موّدت و رحمت، مهربانی و تعاون و امثال این‌ها مجموعاً سرمایه اجتماعی را می‌سازند. این سرمایه اجتماعی باید از طریق تدبیر انسان‌ها متراکم و ایجاد شود. یکی از عواملی که سرمایه اجتماعی را تولید می‌کند برگزاری جلسات نکوداشت است. برگزاری جلسات نکوداشت یعنی عیان ساختن، افشاء نمودن و بیان کردن دوست داشتن، یعنی ای دانشمند، ای اندیشمند ما قدر تو را می‌دانیم و این فرهنگ باید در جامعه ترویج شود. اگر در زندگی انسان باب تشکر بسته شود باب انسانیت بسته خواهد شد. اگر انسان‌ها از یکدیگر تشکر نکنند به چه چیزی در زندگی می‌شود افتخار کرد افتخار برای همین گرایشات ارزشی و انسانی انسان‌هاست که در قرآن هم در مورد آن واژه موّدت را به‌کار می‌برد، موّدت غیر از محبت کسی را در دل داشتن است. موّدت ابراز و بیان محبت است. فایده محبت آن ‌است که ابراز و به زبان آورده شود و در رفتار هم دیده شود.

وجه سوم برگزاری جلسات نکوداشت بُعد تربیتی است، تربیتی به‌این معنا که وقتی دانش‌آموزان و دانشجویان می‌بینند جامعه نسبت به سرمایه‌ها و الگوهای تربیتی بی‌اعتنا نیست آن‌ها هم امید و انگیزه پیدا می‌کنند و با خود می‌گویند اگر در این جامعه کسی تلاش علمی کند خریدار، مشتری و جایگاه دارد. این وجه از آثار نامرئی برگزاری مراسم نکوداشت است. فلذا مراسم نکوداشت فقط بُعد ظاهری 1  یا 2 ساعته آن نیست. جلسه نکوداشت اگر ترویج شود می‌تواند در تاریخ تعلیم و تربیت و زندگی انسان تأثیرگذار باشد.

در بخش دوم آقای دکتر ملکی ضمن بیان تجربه زیسته خود با آقای صفارپور اظهار کردند نکاتی از ویژگی‌های آقای صفارپور را از باب ادای شکر این نعمت بیان می‌کنم. یکی از ویژگی‌های ایشان معلم تمام‌عیار بودن است  بخاطر حرص و ولعشان در یاد دادن مهارت‌های زبانی. آقای دکتر ملکی اظهار کردند عیار معلمی در همه یکسان نیست بعضی‌ها عیارشان 20 % و بعضی‌ها 50 % و برخی دیگر 100 %  است. عیار معلمی آقای صفارپور خیلی بالا و بی‌نظیر است زیرا به‌چیزی جز معلمی نمی‌‌اندیشید و در معلمی هم به چیزی جز مهارت‌آموزی نمی‌اندیشید. از ویژگی دیگر آقای صفارپور توجه ویژه ایشان به مسایل بومی است. باتوجه به علاقه خودم به این موضوع، احساس می‌کنم یک اندیشمند با نگاه بومی می‌تواند برای کشورش مفید باشد نه با شیفتگی در امور بین‌المللی و عشق و ولع در برابر غرب. معاون طراحی و تولید بسته‌های یادگیری؛ ضمن مفید دانستن تجربیات بین‌الملل گفتند: اندیشمندان این کشور باید بومی فکر کنند و بومی بیاندیشند تا بتوانند برای کشور خود مؤثر باشند. و به قول آقای صفارپور باید تئوری را بگیرند و آن را ساماندهی کنند. برخی‌ها به دور تئوری‌های بیگانه طواف می‌کنند، عاشقان تئوری‌های غرب به درد این جامعه نمی‌خورند بلکه ناقدان تئوری‌های غربی هستند که به درد این جامعه می‌خورند. 

ما زمانی نجات پیدا می‌کنیم که اندیشمندان ما مسایل داخلی را خوب بفهمند، تئوری‌های غربی را بگیرند و آن‌ را به‌ آنچه که ما نیاز داریم تبدیل کنند. از ویژگی‌ دیگر آقای صفارپور دلسوزی ایشان برای کودکان و نکته پایانی ویژگی خستگی‌ناپذیر ایشان است، تنبلی و کسادی خیلی‌ها را گرفتار کرده است درحالی که ایشان نستوه است، آدم‌هایی با این ویژگی و آدم‌هایی که از وجودشان مایه می‌گذارند تا مسایلی را در جامعه حل کنند دستشان را باید بوسید، مجموعه ویژگی‌هایی که از این استاد عزیز بیان کردم به ما می‌گوید باید در برابر ایشان قرار بگیریم و ارادت و علاقه باطنی خود را در این جلسه‌ نکوداشت به ایشان و خانواده ‌محترمشان تقدیم کنیم و از خداوند متعال، عمر باعزت برای این اندیشمند عمر سرکرده در راه مهارت‌آموزی بیش‌از پیش طلب نماییم.