به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، چهارمین نشست علمی تخصصی واحد تحقیق، توسعه و آموزش زبان و ادبیات فارسی با موضوع ادبیات انقلاب اسلامی در برنامه درسی فارسی روز سه شنبه 95/11/19 مصادف با دهه مبارک فجر و پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در طبقه هشتم سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی برگزار گردید. در این نشست که نزدیک به یکصد نفر از دبیران زبان و ادبیات فارسی تهران حضور داشتند، جناب آقای دکتر محمد رضا سنگری از استادان و مولفان کتاب های درسی فارسی به سخنرانی پرداختند.
دکترمحمدرضا سنگری محقق حوزه ادبیات پایداری، صحبت از ادبیات انقلاب اسلامی را به دلایل مختلف دشوار توصیف کرد و اضافه نمود: این دشواری ها به دلایل گوناگونی از قبیل؛ گسترده بودن عرصه ادبیات انقلاب، پویایی وعدم شناخت همه آثار به دلیل کثرت آثار است.
وی برای فهم ادبیات انقلاب گفت: باید دو جریان ادبیات اصل انقلاب اسلامی و جریان ادبیات عصر انقلاب را در نظر گرفت و در این راستا ادبیات اصل انقلاب را ادبیاتی وفادار به گفتمان انقلاب و در راستای باورهای انقلاب و ادبیات عصر انقلاب را متاثر از فضای انقلاب توصیف کرد.
دکتر سنگری اضافه کرد: در متن ادبیات انقلاب حوزه های گوناگونی وجود دارند؛ حوزه ای که کاملا نوظهور و نوپدید است و در ادبیات گذشته به چشم نمی خورد که یا تحت تاثیر پدیده های جدید مانند فضای مجازی است و یا تحت تاثیر خود انقلاب صورت گرفته است، حوزه ای که متاثر از ادبیات گذشته است ؛حوزه ای مربوط به ادبیاتی مردمی است و همه اقشار جامعه در این نوع از ادبیات مشارکت می کنند و در پایان تعامل ادبیات انقلاب اسلامی با ادبیات ملت های دیگر بسیار زیاد است.
این عضو هیات علمی دانشگاه ویژگی های ادبیات انقلاب اسلامی را این گونه برشمرد:
- ادبیات انقلاب، ادبیاتی تلفیقی است که دین و ملیت را به یکدیگر مرتبط می سازد
- ادبیات انقلاب ادبیاتی شکل گرفته از تلفیق سنت و نوآوری است
- حضور روح امید در آثار ادبیات انقلاب
- وجود نجابت تکنیکی و وقار تکنیکی که ادبیات را از بی بند و باری و عریانی پالایش داده است
- غلبه روح عاشورایی در ادبیات انقلاب اسلامی
- وجود نسل های مختلف در ادبیات انقلاب که افرادی در این نوع از ادبیات قلم زنی می کنند که یا با وقوع انقلاب اسلامی از انقلاب جدا می شوند و دیگر آثارشان به مضامین انقلاب نمی پردازد یا افرادی در این نوع از ادبیات ظهور می کنند که مدتی با انقلاب همراه هستند و سپس از انقلاب گسسته می شوند، افرادی نیز وجود دارند که پیش از انقلاب و پس از آن برای انقلاب و از انقلاب می نویسند و در انتها نسل جوان امروز که نبض ادبیات امروز در دست ایشان است و زنان بیشترین ادیبان این دوره هستند.
ارسال نظر